Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[Malgorzata_]

Angie, w takich chwilach calkowitego zwatpienia zacznij sie modlic...moze to uspokoi Twoje natretne mysli...

Nie zyj przeszloscia, zyj dana chwila...Przytulam Cie...i pozdrawiam cieplo..

[Jagoda19840]

angie zacznij zyc terazniejszoscia nie rozdrapuj starych ran i zobaczysz bedzie lepiej.

[arabeska22]

NIEEEEEEEEEEE Kasiu!!!!!!

[Angie]

Coraz częściej czuję obojętność , jakbym w środku nie miała żadnych uczuć oraz brak mi reakcji na wydarzenia ze świata zewnętrznego. Sprawy rodzinne już dawno przestały mnie interesować , jakbym była zupełnie gdzieś obok nich. Nic mnie nie obchodzi i na niczym mi nie zależy ; jestem pusta i martwa. Nawet moje ciało stało się takie bezwładne ; gdy np.: podnoszę szklankę z wodą , to wydaje mi się ona taka ciężka ; błaha czynność , a wymaga ode mnie dużego wysiłku. Zaniedbałam swoje zdrowie fizyczne. Nie przestrzegam diety lekkostrawnej na swoje chore jelita ; łykam tabletki na odchudzanie , które również im szkodzą , a z kolei tabletki , które mają zwalczyć u mnie stan zapalny jelit biorę bardzo nieregularnie. Zaczęłam palić bardzo dużo papierosów , co z pewnością nie wpływa korzystnie na moje słabe serce. Mam za małe serce jak na dorosły organizm , dodatkowo z wadą (taką , jak wypadanie płatka zastawki) + arytmia , spowodowana Anoreksją. Dodam jeszcze , że cierpię na anemię ; że moje nerki nie pracują prawidłowo oraz , że mam początkową osteoporozę. Te schorzenia rozpoznali u mnie lekarze , a ile jeszcze jest ukrytych(?) , tego wolę nie wiedzieć. W większości to skutki Anoreksji. Przestałam również dbać o swój wygląd. Porządnej kąpieli nie brałam od ponad tygodnia , a na moje włosy jest tylko jedno określenie - TRAGEDIA! Nie zwracam uwagi nawet na to , czy jestem czysto ubrana , czy brudno , najchętniej bym wogóle się nie przebierała. Jestem obojętna , jak woda ; wszystko po mnie spływa. Zapomniałam , jak to jest - płakać ; zapomniałam , jak to jest - śmiać się ; mam maskę bez emocji , zamiast twarzy. Przykre , ale niestety prawdziwe. Czuję jedno , że moje wnętrze powoli umiera.

" Jak strumienie i rośliny , dusze także potrzebują deszczu , ale deszczu innego rodzaju: Nadziei , Wiary , Sensu Istnienia. Gdy tego BRAK , wszystko w duszy - umiera , choć ciało nadal funkcjonuje. "

[BlueAngel___]

Wasze życie może się zmienic. Nie poddawajcie sie,. Jeżeli do tej pory żyjecie , potym co przeszłyście, to dlatego, że Bóg ma dla Was plan.
prosze przeczytajcie to świadectwo.
Wszystkie sześc rodz. autorstaw Tatiany Gałuszko.
www.ewangelia2008.fora.pl
Dział - świadectwa nawrócenia.
"Kiedy niemozliwe jest życ a umirzec nie udaje sie, co robic , gdy życie zamieniło się w piekło"
http://www.ewangelia2008.fora.pl/swiadectwa-nawrocenia,2/tatiana-galuszko-swiadectwo-rozdzial-pierwszy,15.html

Pozdrawiam Was gorąco.[/i][/b]

[Angie]

Czuję się BARDZO zmęczona , tym , co mnie w środku zabija. Często mam poczucie Owładnięcia przez BARDZO NEGATYWNĄ i POTĘŻNĄ SIŁĘ ; nie czuję się sobą. Czuję się Obca dla samej siebie , jakby "COŚ" siedziało we mnie , "COŚ" - niemojego , "COŚ" - z zewnątrz , "COŚ" - BARDZO Niszczącego mnie. W tej sytuacji biorę pod uwagę dwie możliwości: albo zwariowałam i wpadłam w silną psychozę(?!) , albo jestem opętana(?!). [Ponad dwa lata temu moja Lekarka(psychiatra) zaproponowała mi , bym skorzystała z pomocy egzorcysty (wtedy też miałam bardzo podobne odczucia , jak teraz). Miałam umówione z nim spotkanie ; nie stawiłam się na nie , nie mogłam , miałam zbyt DUŻY opór wewnętrzny. Dodam , iż Ciotka mojego Taty była prawdziwym medium. Być może jakaś cząsteczka przeszła na mnie i teraz przyciągam ZŁE energie(?). Szkoda , że TYLKO - złe! Ja osobiście wierzę w niewyjaśnione zjawiska. Nie pisałam o tym wcześniej , gdyż obawiałam się i właściwie nadal się obawiam Waszej reakcji. Jednak musiałam to z siebie wyrzucić ; za bardzo już mi to ciążyło. Piszecie , abym zaczęła się modlić. BARDZO bym chciała , ale nie mogę się przemóc.] Czuję się Bezradna wobec siebie. Nie wiem , co się ze mną dzieje naprawdę(?). Nie umiem sobie pomóc ; nawet nie wiem , jaka forma pomocy byłaby dla mnie NAJLepsza(?). NAJWIĘKSZY BÓL sprawia mi , Świadomość tego , że Umieram ; że poddałam się właściwie Bez Walki lub chociażby to , że NIGDY nie założę swojej własnej Rodziny. Żadne słowa(mające na celu pobudzić mnie do życia) do mnie nie docierają. Od kilku Osób z forum , z czata otrzymuję mnóstwo Wsparcia , ciepłych słów ; za co DZIĘKUJĘ WAM KOCHANI z CAŁEGO SERCA ; jesteście dla mnie tacy DOBRZY. BARDZO Szanuję Wasze Chęci niesienia mi pomocy i BARDZO Was PRZEPRASZAM , że nie potrafię tej Pomocy przyjąć. BARDZO bym CHCIAŁA , ale naprawdę - nie potrafię . Jestem , jakbym była otoczona Wielkim i Twardym MUREM , a wszystko , co DOBRE , odbija się ode mnie. I z tego powodu jest mi NAJBardziej przykro .

" Najgorszy jest LĘK przed czymś , czego nie można nazwać. "

[/img]

[Jagoda19840]

angie ,wiem jak cierpisz .jest mi z tego powodu przykro ,moze przelamiesz opor i powoli otworzysz sie, ale to trudne bardzo .............

[grazyna_50]

Angie dasz rade ,czesto zdarzaja sie tzakie zalamania,razem przetrzymamy ,tylko uwierz w to ,tule

[Malgorzata_]

Angie, nie trac nadziei, razem przetrwamy najgorsze chwile...
pozdrawiam cieplo i tule.....

[Angie]

Czuję się BARDZO samotna. Nie umiem żyć wśród ludzi ; nie umiem z ludźmi rozmawiać ; nie pasuję do świata ludzi. Muszę odejść , aby nie przeszkadzać im żyć. Ze mnie , i tak , już nie będzie NIC dobrego , ani pożytecznego , a jedynie męczę swoją osobą innych. Nie zmienię siebie , gdyż nie potrafię , a przede wszystkim już - nie chcę! Jedyne , czego PRAGNĘ to zniknąć , przestać istnieć , rozejść się w powietrzu , jak bańka mydlana. Zamknęłam się na ludzi ; zamknęłam się na życie ; otwieram się na Śmierć. Czy jestem chora - TAK Jestem chora , bo życie jest chorobą. Jedyną różnicą pomiędzy ludźmi jest stadium choroby , w jakim żyją. Stadium , w którym ja obecnie się znajduję , to psychiczna agonia. Nie mam po co żyć ; nie mam dla Kogo żyć ; NIC dla mnie nie ma najmniejszego sensu. Nie oczekuję wsparcia ; nie oczekuję pomocy ; nie marnujcie czasu na czytanie mnie. Pomóżcie osobom , które chcą tej pomocy , które ją przyjmą z otwartymi rękoma. Ja już wybrałam drogę , drogę autodestrukcji , wiodącą tylko do jednego - do Śmierci. Nie będę siebie dłużej oszukiwać , robiąc sobie nadzieję na to , iż wszystko się kiedyś ułoży w moim życiu ; że wyzdrowieję ; że zacznę normalnie funkcjonować wśród ludzi ; że założę swoją własną Rodzinę ; że będę szczęśliwa. Nigdy , tak nie będzie. NIGDY. W środku już jestem martwa ; nie mam uczuć ; straciłam swoją wrażliwość. Jestem bezużyteczna i pusta , jak plastikowa lalka , która nadaje się TYLKO na śmieci.

" Nigdy nie wiemy , skąd przychodzi Myśl , ale dokąd zmierza - zawsze. "