Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[taka ja]

jestem
zawsze jak bedziesz potrzebowac

[Jagoda19840]

angie ,wiesz ze wsrod nas zawsze znajdziesz wsparcie.

[arabeska22]

To dla ciebie Kasiu


"Tak mało a tak wiele"

?Tak mało a tak wiele?

Ciepło dłoni - delikatna nieśmiała pieszczota,
a jednak motyl w sercu poruszył skrzydłami
Szept drażniący zmysły powiewem oddechu
cichy a jednak zbudził od lat uśpione tęsknoty

Malutkie wielkie szczęście trwające jeden taniec
spłoszył dzwoneczek w uszach, gdy umarła muzyka
Pragnienia wypowiedziane bez otwierania ust
Skarga, że taki chłód, kiedy obok puste miejsce

To czary tylko? trwaj chwilo jesteś piękna.
Nim noc się skończy i rozmyje złudzenia
cieszmy się, bo dane nam było coś poczuć
mimo strachu, że tak wiele do stracenia
On nie kocha -Strach
Ja -Bez uczuć ona

L

Ciągle myślę o Tobie , odezwij się , martwię sie

[Angie]

" Co jest NAJŚmieszniejsze w ludziach
Zawsze myślą na odwrót:
Śpieszy Im się do dorosłości , a
potem wzdychają za utraconym dzieciństwem.
Tracą Zdrowie , by zdobyć pieniądze , potem
tracą pieniądze , by odzyskać Zdrowie.
Z troską myślą o przyszłości , zapominając o chwili obecnej
i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości , ani przyszłości.
Żyją , jakby nigdy nie mieli umrzeć , a
umierają , jakby nigdy nie żyli ".
( Paulo Coelho )

[arabeska22]

Jestem Kasiu ,będę
L

[Angie]

Dzisiaj dopadł mnie MEGADÓŁ ; jestem na granicy wytrzymałości psychicznej. Każda sekunda , każda minuta , każda godzina zadaje mi coraz Większy BÓL i wzmacnia Cierpienie psychiczne. Chcę krzyczeć , a nie mogę wydobyć z siebie głosu. Chcę płakać , lecz nawet na płacz nie mam siły. Chcę porozmawiać , tylko nie mam z Kim. Jestem sama , samiuteńka , jak motylek pośród tysiąca kwiatów. Całkowicie inny świat. Milczę , duszę wszystko w sobie ; tylko jak długo jeszcze tak wytrzymam? BARDZO Męczę się sama ze sobą ; wkońcu nadejdzie moment , w którym WYBUCHNĘ , tego nie uniknę. Myśli ranią mnie , jak NAJOstrzejsze odłamki szkła ; sprawiają mi niewyobrażalnie Silny i przeszywający BÓL. Nie dam rady walczyć ; przegrałam. Nie szanuję życia , więc nie zasługuję na to życie. Zaszła pewna pomyłka , gdyż ja wogóle nie powinnam była się narodzić. Jak widać , błędy Wszystkim się zdarzają! Nie mam do Nikogo Żalu czy pretensji. Czuję tylko Ogromny Żal do siebie i Złość o to , że nie potrafię dotrzeć do siebie samej ; że nawet nie staram się NIC zmieniać , że nie daję sobie najmniejszej szansy na normalne życie . Przeszłość nadal mi nie odpuszcza ; ja zatrzymałam się w miejscu , więc ona mnie dopadła. NIGDY siebie nie zaakceptuję , a tymbardziej nie polubię siebie. A to jest jeden z kroków , który trzeba wykonać , jeżeli chce się zmian na lepsze. W moim przypadku wykonanie go jest niemożliwe , gdyż ja - Nienawidzę siebie! Nienawidzę siebie za to - kim byłam , jestem i będę! Głowa mi pęka od Myśli i Wspomnień. Pragnę tylko jednego - wewnętrznego Spokoju! Czy to , aż tak wiele?! Marzę o tym , by "wyłączyć" wszystkie Myśli , "wyłączyć" świadomość i nie czuć - nic ; poprostu zniknąć.

" Błogosławieństwem i zarazem przekleństwem człowieka jest jego mózg. Tam rodzi się chęć życia i tam ona umiera ".

[grazyna_50]

Angie tem dol tez minie slonko.postaraj sie skonsultowac z innym lekarzem w sprawie nowej terapii,potrzebna Ci szybka pomoc,a Ty uwierz ,ze ci pomoga.Dostaniesz nastepna szanse jak wielu z nas tutaj,wykorzystaj ja .Tule Cie serdecznie ,nie ma Cie w pokoju ,martwie sie,odezwij sie na gg ,bo mysle ,ze juz moje dziala

[Tamara]

[Jagoda19840]

angie ,ten dol musi minac zobaczysz.
nieraz jestesmy na granicy wytrzymalosci ,tak nam sie wydaje ,ale potem przychodza lepsze dni .....powoli ale przychodza tylko jak dla nas za wolno

[Angie]

Czuję się BARDZO zagubiona. Zastanawiam się , co konkretnie wpłynęło na to , że zaczęłam izolować się od ludzi oraz świata zewnętrznego. I dochodzę do wniosku , iż zapoczątkowała to - renta chorobowa , którą przyznał mi ZUS na dwa lata (miałam wtedy 19lat). Otrzymałam I-wszy stopień Niepełnosprawności , czyli całkowita niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji. I właśnie ta treść całkowicie mnie dobiła ; zaczęłam myśleć , że jestem do niczego. Od tamtej chwili pogrążałam się coraz bardziej , a moja niska samoocena spadła do najniższej. Obecnie nie mam renty ; jestem na zasiłku pielęgnacyjnym i otrzymuję pieniądze z MOPSu. Odbiegając od tego tematu ; jestem Przerażona swoim wyglądem . Przytyłam 2 kilo (ważę 44kg. "z hakiem") ; jestem GRUBĄ , TŁUSTĄ ŚWINIĄ ! NIENAWIDZĘ SIEBIE !!! Nawet nie potrafię powstrzymać się od jedzenia ; co za KOSZMAR ! Nie wytrzymam tego Wszystkiego - Depresja , Anoreksja , zaburzenia osobowości Borderline i jeszcze problemy z zewnątrz - ZA DUŻO ! Głowa mi pęka od NADmiaru Myśli. PROSZĘ , ja chcę tylko Spokoju , nic więcej . Myśli samobójcze nie odstępują mnie nawet na sekundę. Mam PIEKŁO na Ziemi. Myśli pożerają mnie żywcem. Nie wytrzymam , naprawdę nie wytrzymam sama ze sobą . Niech to się już wreszcie skończy. Poddaję się. Jestem KATEM sama dla siebie. Mam dosyć! Nawet nie potrafię się zabić ; każda próba zamachu na swoje życie kończyła się dla mnie PORAŻKĄ. Jestem BARDZO zmęczona ; już nie mam siły , by walczyć. Znam już odpowiedź na swoje pytanie: "Czy to już jest Początek-Końca?" ; brzmi ona: TAK! To jest Początek-Końca!

" Psycholodzy bywają często niewiarygodnymi , wprost celowymi głupcami , jednakże mają absolutną rację , podkręślając straszliwą trwałość pewnych wspomnień. Żerują one na umyśle człowieka niczym ohydne pijawki , a właściwie słowa [...] , są w stanie momentalnie je ożywić ; zmienić w wijącą się gorączkowo masę robactwa. "
( Stephen King )