Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[illy16]

Angie, wystarczy popatrzec na twoj pierwszy i ten ostatni post.
Duzo sie zmienilo, i wydaje mi sie, ze na lepsze;
duzo jeszcze przed Toba,
wiec chcialabym Ci zyczyc sil by pokonac przeszkody i troche wiecej wiary w siebie.
Pozdrawiam:*

[Angie]

Jednak , nie dam rady. Przeliczyłam się z własnymi możliwościami. Wydawało mi się , że znajdę metodę na odnalezienie wyjścia z tego "chorego" labiryntu ; jak BARDZO się myliłam. A skoro ja sama nie mogę znaleźć rozwiązania dla siebie , to tymbardziej nie pomoże mi osoba z zewnątrz - Psychoterapeutka czy Psychiatra.
Często wyobrażam sobie , np. jak chodzę na studia albo , jak pracuję ; jak sprzątam w domu , pomagam Rodzicom ; jak wychodzę ze znajomymi na miasto. Jednak to tylko marzenia , z których Większość nigdy się nie spełni , a gdzie rzeczywistość(?). Stoję w miejscu i nie umiem się z niego ruszyć. Czuję się zawieszona w próżni. Chciałabym się zmienić , coś zrobić ze sobą , coś - konstruktywnego. Jednak , gdy tylko pojawiają się takie myśli , to zaraz są zagłuszane Myślami destrukcyjnymi.
Im dłużej siedzę w domu , bez kontaktu ze światem zewnętrznym , tym bardziej boję się wyjść do ludzi. Boję się , że ktoś na mnie napadnie , zgwałci , pobije , że będzie mnie maltretować. W każdym mężczyźnie doszukuję się cech zboczeńca , potencjalnego gwałciciela czy psychopaty. Boję się mężczyzn , ich spojrzeń , dotyku ; nie wiem czy któremukolwiek kiedyś zaufam(?). Ciągle widzę w głowie te potworne sceny , ożywają na nowo , jakby miały miejsce wczoraj. To one wciąż mnie prześladują ; nie dają mi spokoju. Kilka osób dobrze wiedziało , co się dzieje ; jednak żadna z Nich nie zareagowała. Wolały zamknąć oczy i "nic nie widzieć". Nie zauważały , że chodziłam obolała , że nie pozwalałam własnej Matce się przytulić , że byłam smutna , a na każde dzwonienie telefonu reagowałam przerażeniem. Nikt nic nie widział , a "wszyscy" wiedzieli. Ja sama nie miałam odwagi mówić (jeżeli "ktoś" trzymał ręce na mojej szyji i zaczął mnie podduszać , mówiąc przy tym , że jak komuś powiem , to mnie załatwi , nie widziałam innej opcji , jak milczeć) ; poza tym Bardzo się wstydziłam za siebie i wstydzę się do dnia dzisiejszego. Telefony dzwonią nadal i podejrzewam , że jeszcze długo będą dzwonić , dostaję dziwne sms'y , ignoruję , jak się tylko da. Niestety , przypominają mi one przeszłość , która tak Bardzo Boli i mnie męczy. Żałuję , że nie ocknęłam się w porę i pozwalałam siebie upokarzać latami.
Przepraszam , potrzebowałam to z siebie wyrzucić , jest mi teraz troszeczkę lżej na duszy.

" Przemoc wobec ciała , zabija też duszę. "

[Malgorzata_]

Angie, kochanie, wlasnie sama nie dasz rady i potrzebujesz fachowej pomocy - psychoterapeuty. Sprobuj - a napewno nie pozalujesz...

Pozdrawiam serdecznie i przytulam...

[grazyna_50]

Angie Malgosia ma racje ,posluchaj nas ,wiemy o czym mowimy.Koniecznie pojdz do lekarza,po co sie tak meczyc,dostaniesz leki i po jakims czasie bedzie zupelnie inacze ,tule Cie

[Angie]

Małgosiu , Grażynko - macie rację , nie poradzę sobie sama , dlatego umówiłam się na spotkanie ze swoją Psychoterapeutką na jutro , inaczej "demony" przeszłości mnie wykończą.
Małgosiu , Grażynko , Jagódko , taka ja , illy , w szczególności Wam DZIĘKUJĘ za wsparcie. Wasza obecność sprawia , że nie czuję się już taka samotna. Dziękuję , że jesteście. POZDRAWIAM Was z CAŁEGO Serca i mocno tulę.

Życzę Wszystkim Spokoju wewnętrznego ; jak NAJWięcej Radości , a najmniej smutków oraz Siły , Wytrwałości i DUŻO Nadziei w życiu.

DZIĘKUJĘ Wam - Kochani za pomoc!


Kasia.

[illy16]

Tak Angie, jestem pewna ze psychoterapia Ci pomoze, trzeba troche czasu, poczatki moga byc trudne, ale dasz rade, wierze w Ciebie:)
Wiem sama ze ciezko jest zamknac za soba drzwi i zostawic przeszlosc za plecami, ale rowniez wiem ze jest to mozliwe.

Malo pisze, ale sporo czytam.
Jestem, zawsze...
Pozdrawiam, i Zycze powodzenia.:*

[grazyna_50]

Angi ,super ,ze jutro idziesz na terapie ,zycze powodzenia,tule

[Malgorzata_]

Angie, ciesze sie, ze dojrzalas do tej decyzji i zycze Ci powodzenia....

[grazyna_50]

Angie i jak bylo?masz wrazenie ,ze pomoze?tule Cie

[Angie]

Grażynko - wizyta u Psychoterapeutki trwała niecałe trzy godziny (tyle u Niej siedziałam). To wczorajsze spotkanie nie należało do przyjemnych. W atmosferze panował Smutek , Powaga , popłynęły Łzy (nie tylko u mnie) oraz było sporo Agresji z mojej strony. Powiedziałam , a właściwie wykrzyczałam o kilka zdań za DUŻO i doszło do sprzeczki między Nami , ale pod koniec się pogodziłyśmy. Terapii , jako takiej , nie było , a bardziej wymiana poglądów.
Psychoterapeutka prosiła , bym dobrze zastanowiła się nad dalszą terapią i , abym podjęła decyzję , czy chcę wogóle z Nią współpracować , czy też nie chcę... . Dodała , że jak mam zamiar do Niej przychodzić to pod warunkiem , że zacznę współpracować , a nie na pogaduchy , które są tylko stratą czasu. Znając siebie , to i tak , będę do Niej chodziła , gdyż kocham Ją , jak Matkę i nie wyobrażam sobie życia bez Niej. A czy poddam się terapii(?) , tego już pewna nie jestem. Nie lubię , gdy Ktoś wytyka mi noje błędy i stara się mnie ustawiać ; ale nie mówię - nie.
Ja i moja Psychoterapeutka znamy się już ponad 3 lata ; wiemy o sobie niemalże wszystko. To już nie jest zwykła relacja: pacjent - terapeuta ; jesteśmy związane ze sobą uczuciowo. Nieraz usłyszałam od Niej , że mnie kocha , jak córkę. I ta bliskość troszkę utrudnia Nam współpracę. Przez to , moja Terapeutka nie zawsze potrafi spojrzeć obiektywnie na sprawy , które mnie dotyczą ; a ja z kolei , mam opory przed mówieniem o swoich problemach (bo , to tak , jakbym własnej Mamie się zwierzała). Jednakże nie pójdę do nowego Terapeuty na pewno! Mam dosyć produkowania się od początku. W swoim niedługim życiu miałam już ponad 20 psychologów , z czego większość ze mnie zrezygnowała , podając za powód , iż nie wiedzą , jak mogą mi pomóc , ponieważ wcześniej nie mieli styczności z takimi pacjentami , jak ja. Dlatego też , nie zamierzam szukać kolejnego terapeuty , który wcześniej czy później mnie odrzuci , podając głupią wymówkę.
Grażynko - wydaje mi się , że terapia z obecną Psychoterapeutką może mi pomóc , tylko wiele zależy ode mnie , czy pozwolę Jej przebić skorupę , w której siedzę i dostać się do głębszych warstw siebie(?).

Pozdrawiam!