Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[lola33]

Gdzie sie podziewasz???

Daj jakis znak.

Pozdrawiam cieplo.

[stefan]

dzisaj 3 sierpnia 2007 r. pozwolilem sobie nadac naszej grupie
nazwe i nazwe skrocona...
========

GSWDS333...
Grupa Sieciowego Wsparcia w Depresji i Smutku 333 ...

========

GSWDS333...

wszyscy na to zapracowalismy...
pozwolilem sobie nazwac nasza grupe...



googe nie znaja tej nazwy...
jeszcze...


Grupa Sieciowego Wsparcia w Depresji i Smutku 333 ...


stanowimy nadal nieformalna grupe ale juz sie nazywamy unikatowo...
czas pokarze jak zwykle...

dzieki wam to sie stalo...
dzieki ze pomagamy sobie... wzajemnie...

kazdy znas ma wiele wkladu w grupe tak jak wielu innych....

nie zdolam wymienic nikow ...
znamy nas ...

znamy nasze slabe i mocniejsze strony ...
a znaja nas ci co nas znaja...

lza mi pociekla...






pozdrawiam wszystkich z nas...


powiem juz nic ...slow mi brak...







...

[stefan]

wybacz, nie mam sily pisac...
postawie trzy nasze kropki na znak wsparcia dla ciebie...
pozdrawiam...


...

[W_ostatniej_chwili]

Jestem


Ale właśnie dziś tak jakby nie było mnie.
Cokolwiek napisze to i tak za mało - bo słowami nie zastąpię rzeczywistości.

Najlepiej nic nie powiem.

Film - mało powiedziane. Trzeba żyć bo narzekanie nie niczego rozwiązuje (a szkoda).

[W_ostatniej_chwili]

c.d.


nawet w komentarzu wyżej zrobiłem błąd - to się nazywa sztuka narzekania (o matko)

[W_ostatniej_chwili]

„Biały jak puch”

Przebłyski w obłoku rodzisz się mną w moim oku
Gdzie pokusy moc ginie a żyć zaczyna imię
A wartość spoczywa bez ziemskiego ciężaru
Jak igła kompasu – nie kłuje lecz pokazuje

Po orbitach biegną przeszłości korzenie
Wspomnień moc ucieka od cienia materii
Puchowy eter pojawia się na chwilę
Ta chwila to ja – ten prawdziwy dla własnego istnienia

We właściwym miejscu, po ścieżce na drugą stronę
Po przejściu przez ruchomy most
Otwarte oczy przed domem
Jestem już, a w nim biały stróż

[lola33]

Pozdrawiam miło

[grazyna_50]

Lola wzajemnie

[Beti2501]

pozdrawiam...

[W_ostatniej_chwili]

„Mówili…”


Oni jak lustra na mnie spojrzeniem
Oczami swymi pokazali moje
Co białe jest co czarna a co cieniem
Tylko imię jest a po za nim tylko istnienie

Pokazali gdzie promień słońca znakiem światła
Zaś deszczu strugi topią suche szkice sztalugi
Mówili, powiedzieli – pytali anieli w dzień i w noc
Korzenie to tutaj gdzie zakłada się maski w butach

Elle kobietą jest prawdziwą tego świata
Astral jest duchem który przenika – fruwa, lata
Wieki nieskończoności u stóp zapytać sens
Gdzie jest echo? Bez tej fikcji jest życie – owoc (moc).