Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[Gość]

Tak dla wyjaśnienia - to piosenka zespołu Farba:) A co do psychiatry to leki pewnie trochę by mi pomogły , na jakiś czas pewnie poczułabym się lepiej ale to nie wchodzi w grę bo nie chcę żeby rodzina się o tym dowiedziała a na pewno nie udałoby mi się ich nigdzie schować Nie ma takiego miejsca w domu gdzie moja mama i babcia by nie zaglądały Gdyby się dowiedziały to babcia uważałaby mnie pewnie za jeszcze bardziej nienormalną niż teraz a mama zaczęłaby wrzaski że sobie to wymyślam Babcia jak na razie uważa mnie za spowolnioną psychicznie - kiedy była u lekarki napisała mi to w papierach na studia po rozmowie z nią :> No i były jeszcze takie różne historyjki związane z nią Np ni stąt ni zowąd czepiała się że jakoś dziwnie siedzę, czemu akurat w takiej pozycji ,czemu patrzę w tamtą stronę ,czemu akurat tak trzymam książkę czy kubek,albo że mam dziwną minę itp, czepiała się wszystkiego i najpierw mnie wypytywała czemu tak robię a jak ja nie dawałam żadnej "sensownej" odpowiedzi to leciała do mojej mamy i mówiła że coś ze mną musi być nie w porządku No i doszło do tego że zawsze kiedy widziałam babcię rzucałam wszystko i siedziałam bez ruchu albo udawałam że śpię żeby znowu nie gadała że jestem taka czy owaka Do niedawna nawet nie pozwalała mi dotknąć czajnika, gorącej wody itp Jak tylko widziała mnie w kuchni to podnosiła alarm i wybuchała z tego kłótnia Na razie na szczęście to się uspokoiło Czasem o dziwo nawet prosi mnie o pomoc w kuchni Ale za nic nie chcę żeby dowiedziała sięże chodzę do psychologa a tym bardziej że biorę proszki bo znowu będzie uważała mnie za nienormalną osobę która nie umie nic sama zrobić

[ropucha]

Znowu bierze mnie coraz gorszy dół Kilka dni było już dobrze ale znowu się zaczyna Znowu jest mi cholernie smutno i nawet nie wiem dlaczego Chociaż nie... chyba wiem To jest chyba nienormalne ale zauważyłam że mój nastrój diametralnie zmienia się w zależności od tego jak często z kimś się spotykam , jak układają się moje stosunki np te ataki o których pisałam wcześniej kiedy ledwo powstrzymałam się przed zrobieniem sobie czegoś Pierwszy raz występowały takie mocne Pierwszy raz bałam się że naprawdę sobie coś zrobię A to się zdarzyło w czasie kiedy kolega nie odzywał się do mnie przez tydzień Pierwszy z tych mocnych ataków wystąpił drugiego dnia A powodem było to że nie odpisał na eska Na początku kiedy przez tydzień się nie odzywał myślałąm że ma mnie dość że coś źle zrobiłam że nie chce mnie już znać itp a okazało się że nie miał dostępu do telefonu Mój terapeuta powiedział że uzależniam się od ludzi To chyba prawda Albo np na uczelni Na siłę doszukuję się jakichś nieprawidłowości i się tym zadręczam np jeśli ktoś się do mnie przez cały dzień nie odezwie albo krzywo spojrzy to od razu uważam że jestem do niczego Chyba powinnam coś z tym zrobić Tylko nie bardzo wiem jak

[stefan]

...

[Katia]

Wiesz ,Twój stan wynika myśle też troche z winy Twojej babci, ze sie czepia wszystkiego co może...
A co do psychiatry to nie dało,by rady moze nosić przy sobie tych leków. Powinnaś pomyśleć bardziej o sobie ,co byłoby najlepsze dla Ciebie ,a nie o tym co myslą inni. Najważniejsze jest Twoje zdrowie a to powinni uszanować Twoi bliscy.

[nnerwicowiec]

Katia ma racje , zgadzam sie z nią :/ ja tez biore leki ,i nosze je przy sobie jezeli gdzies wychodze i nie wstydze sie tego pozatym nie musisz ich wszystkim pokazywac i afiszofac nimi ......Katie ja mam podobna sytuacje z babcia poprostu dobija mnie psychicznie tez zawsze sie czepia czemu tak trzymam kubek , dlaczego wogle uzywam kubków a nie szklanek ,czemu nie przysune sie do stołu dlaczego rozlewam , gada ze nic nie umiem dobrze zrobic i jestem nie poradny wczesniej bylo gorzejj to sie nazywa toksyczny człowiek , ja przez tą sytuację miedzy innymi przez to lecze sie na nerwice .......... doprowadziala to tego moja kochana rodzina ojciec i babka , .... narkotyki i coz teraz pozostaje mi tylko jawne leczenie ale o przyczynie moich dolegliwosci im nie powiedzialem trzymaj sie i nie daj sie ...............................pozdawiam

[Gość]

Noszenie przy sobie chyba niczego by nie załatwiło Babcia grzebie mi po kieszeniach , w plecaku ,przewraca półki w pokoju (mama tak samo)

Dziękuję Wam za odpowiedzi

[ropucha]

Tak mnie coś naszło żeby o tym napisać, wyrzucić to z siebie

Kiedy miałam 13 lat mój tata miał kochankę Tak naprawdę to z ojcem nie mieszkałam nigdy Kiedy miałam kilka miesięcy to mama brat i ja wyprowadziliśmy się do babci (Przedtem mieszkaliśmy u drugiej )Moja mama załamała się tą wiadomością Tata powiedział że za rok się wyprowadza Mama powiedziała że jeśli nie będzie miała adresu to się zabije Mówiła że ma już jakieś tabletki i je weźmie I że tylko ja i mój brat możemy ojca przekonać żeby dał adres Hmm ja i brat .... tylko że jak przychodziło co do czego to mówiła że ojciec nie chce rozmawiać z bratem i ja miałam wszystko załatwiać Prawie codziennie musiałam do niego dzwonić Głównie po to żeby namówić go do spotkania Mieliśmy udawać szczęśliwą rodzinkę Matka chciała żebym pokazała ojcu że mi na nim zależy że chcę się z nim spotykać to wtedy może wróci Musiałam namawiać go na rodzinne spotkania , czasem na spotkania z mamą Często musiałam dzwonić i dowiadywać się o jego kochankę np czy jest u niego teraz czy będzie u niego nocowała, czy wyjeżdżają razem Kiedy nie chciałam dzwonić matka robiła mi wyrzuty - mówiła że jeśli coś nie wyjdzie, ojciec nie wróci to będzie moja wina bo tak ciężko jest mi zadzwonić i pogadać z nim Kiedyś matka chciała żebym zadzwoniła i powiedziała ojcu że wyszła wzięła ze sobą proszki i czy przypadkiem nie ma jej u ojca bo boję się że coś sobie zrobiła Na początku nie chciałam zadzwonić Wtedy bez słowa wyszła Trochę się denerwowałam że na prawdę sobie coś zrobi ale zadzwoniłam bo nie chciałam znów słuchać wyrzutów Wróciła po kilku godzinach Nienawidziłam tych spotkańz ojcem Z jednej strony on czasem mówił że ja z bratem możemy zawsze do niego przyjść i zawsze będzie miał dla nas czas ale jak przychodziło co do czego to okazywało się że ma nas w du... Ale częściej mówił wprost że nie chce mieć z nami nic wspólnego żeby dać mu spokój że nie chce nas widzieć Kiedy to całe zajście z kochanką miało miejsce pierwszy raz pomyślałam o samobójstwie Mam mętlik w głowie Jak coś jeszcze mi się przypomni to dopiszę A na razie kończę

[ropucha]

nie mogę wejść na czat , już od jakiegoś czasu próbuję i nic

[ropucha]

Wejść do rzeki i odchodząc stąd
Zmienić imię by odwrócić los
Tylko płynąć i zapomnieć że
Cień człowieka rzucam gdzieś na dnie
Nie widać moich łez bo wszędzie woda
Nie widać moich łez bo wszędzie woda
Słone perły niczym łuski dwie
Fala rzuci na piaszczysty brzeg
Ja zostanę gdzie syreny śpią
Pod kamieniem swój odnajdę ląd
Nie widać moich łez bo wszędzie woda

[Gość]

jestem, mysle, pozdrawiam