Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[m.s.]

Bardzo dziękuję Georgson za odowiedź.
Z całego serca Ci współczuję i podziwiam,że odnalazłeś się w takiej sytuacji.
Chciałbym odnaleźć w sobie taką wiarę ,jaką Ty odnalazłeś.
Moja tragedia jest niczym w porównaniu z Twoją,ale nie potrafię się w niej odnaleźć.
Uczuciowość to moja zmora,,nęka mnie codziennie i przeszkadza żyć we współczesnym Świecie.
Niestety tak zostałem wychowany i nauczony.
Dryfuję niczym łódź bez wioseł,z promilem nadzieii ,że w końcu odnajdę swoje wiosła i będę wiedział jaki obrać kierunek.Pozdrawiam Cię serdecznie!

[Georgson]

Witam,
Znalezienie właściwej drogi w takiej sytuacji trwa czasami wiele miesięcy lub nawet lat. Nie ma prostej recepty jak najszybciej pokonać mroki beznadziei. Wiem z doświadczenia, że klucz jest w każdym z nas. Pozostaw na chwilę swoje myśli o przeszłości, bo to przyszłość nadaje bieg naszemu życiu. Nie można już nic zmienić w tym co już się wydarzyło, ale wszystko można w tym co przed nami. Ludzie przechodzą straszne tragedie, ale obronną ręką wychodzą z nich tylko ci którzy nie użalają się nad własnym losem. Moim oparciem jest znajomość bardzo ciężkiego życia mojego dziadka i świadectwo jak wiara w Boga pomagała temu człowiekowi godzić się z utratą rodziny i ciężkim kalectwem odniesionym w wyniku udziału w wojnie. W chwilach zwątpienia przypominał mi się ten człowiek i wstyd mi czasami było, że wnuk to mięczak. Stare przysłowie mówi”czas leczy rany”, a jest w tym wiele mądrości. Nie wracaj myślami do tego co było, to Cię uzdrowi!!!
pozdrawiam serdecznie
Georgson

[Malgorzata_]

witaj...

piekne i jakze madre sa slowa ponizszej modlitwy:


Panie, daj mi siłę, abym zmienił to, co zmienić mogę; daj mi cierpliwość, abym zniósł to, czego zmienić nie mogę; daj mi mądrość, abym odróżnił jedno od drugiego.

Friedrich Christoph Oetinger

Wrazliwosc to piekna cecha, swiadczy o tym, ze Twoje serce jest na wlasciwym miejscu, ze to nie tylko miesien.... Postaraj sie byc wrazliwy rowniez na swoje potrzeby...

Pozdrawiam serdecznie...

[m.s.]

Piękne słowa i jakie prawdziwe :

"Panie, daj mi siłę, abym zmienił to, co zmienić mogę; daj mi cierpliwość, abym zniósł to, czego zmienić nie mogę; daj mi mądrość, abym odróżnił jedno od drugiego. "

Dziękuję ,że tu jesteście!!!

[soniael]

Chciałam Ci poleciś forum, które przywróciło mnie do życia..... po podobnej traumie jak Twoja, ale niestety jestem za krótko zarejestrowana i nie mogę przesyłać linków do stron ( automatycznie odrzuca wysyłanie muszę byc zarejestrowana 24 godz i mieć napisane 3 posty)
Więc jeśli chcesz to wpisz w wyszukiwarce google sychar kryzys i wejdż w temat rozwód czy ratowanie małżeństwa ( inne tematy też polecam). Można tam znaleść wiele mądrych słów, inaczej spojrzeć na siebie na swoje małżeństwo... zresztą sam przeczytaj.

[m.s.]

Bardzo Ci dziękuję,zajżę tam.
Pozdrawiam serdecznie!!!

[tunia]

A ja mam pytanie trochę z innej beczki, ale też dotyczące tematu, a mianowicie, jak wasze pociechy radzą sobie z rozwodem rodziców? U mnie niestety sytuacja była na tyle poważna, że konieczna była psychoterapia w Warszawie. Syn zaczął niestety sprawiać problemy wychowawcze, opuścił się w nauce, był bardzo agresywny w stosunku do rówieśników... Chodziliśmy z nim do dziecięcego psychologa z poradni [link widoczny dla zalogowanych]
To na szczęście pomogło i znów zaczął zachowywać się normalnie, a i my jakoś łatwiej przebrnęliśmy przez rozwód. Do tego do dziś stosunki między nami są poprawne i przede wszystkim uważamy, żeby synowi było dobrze.
Czy ktoś jeszcze miał podobne przejścia?