Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

Tabris · Gość

bez miłości się nie da żyć...
jak by się nie starało, nie da się rady żyć samemu
bez nikogo
bez całkowicie nikogo
to nie tak, że każdy tak naprawdę ma
czy to rodzinę, czy przyjaciół
kogoś
a tylko tak się skarży
uczuć nikt nikomu nie jest w stanie zapewnić
Wy
nie możecie tak naprawdę poznać
wirtualnie
nie możecie zapewnić
pozytywnego uczucia
bezpieczeństwa
mimo to dziękuję,
że jest to forum
i Wy jesteście

tak bym chciał,
by ktokolwiek z Was mógł być teraz przy mnie....

jeśli macie kogoś ukochanego
nieważne, kto to
i nieważne, jakim rodzajem miłości go darzycie
to powiedzcie mu to
powiedzcie, ile dla Was znaczy
nieważne, jak banalne są te słowa
nieważne, że ten ktoś może wcale nie spodziewa się tego słyszeć
powiedzcie mu
by niczego nigdy nie żałować

~ania89

ano racja, nie da się <mysli>

pytanie, kogo kocham?

kocham swojego psa, bo jest zawsze przy mnie.
Kocham mojego dziadka, bo zawsze był ze mną i nadal jest; nie zostawiał mnie w trudnych chwilach, nie wstydził sie jak pozostali członkowie mojej rodziny.
kocham Jurka, chociaż mnie tak bardzo skrzywdził.
czy kocham przyjaciół? mam w realu chyba dwie takie przyjaciółki, tóre kocham miłością przyjacielską. Podobnież kocham Maćka, swojego terapeutę, również miłością przyjacielską, choć to bardziej jest miłość zagubionego zwierzęcia do swojego pana. Gdy swoich tutejszych przyjaciół nazwę przyjaciółmi to też Was kocham miłością przyjacielską. Płaczę z Wami i cieszę się z Wami. Myślę o Was. To chyba jest miłość do przyjaciela.
Kocham boskiego Molko miłościa młodzieńczą, miłością widmo, ale zawsze jakaś miłość to jest.

Ale czy kocham siebie?

tabo

Akiko Yosano

Z "Nie uczesanych włosów"
tego ranka

nie przyczeszę włosów

ułożyły mi się na ramieniu

kochanka

*

przyszedłeś wreszcie

więc wypuściłam ważki

trzymane dotąd w zamknięciu

mych pięciu palców

jesiennego tego wieczoru

*

z niepoliczonych stopni

jakie wiodą

do mego serca

on wziął być może

wszystkiego jeden lub dwa

*

w każdym pokoju

zaświećcie wszystkie światła

w każdym wazonie

ułóżcie maki i róże

nie dla pociechy

ale za karę

bo tutaj pewna kobieta

zapomniawszy pochwalić

nie umiejąc odpowiedzieć

nagle zapłakać chciała

z powodu jakiegoś głupstwa

*

zechciej zrozumieć proszą

na wyspie twojego serca

bez pożywienia żyjącą

a nie mogącą już uciec

wygnanką jaką dziś jestem

[Przełożył Aleksander Janta]

Amarant

piękne to, Tabenku....

Veneno · Gość

Wydaje mi się że właśnie od tego należy zacząć. Od pokochania samego siebie.Bo jak możemy wymagać tego od innych nie akceptując siebie takimi jakimi jesteśmy...Nie jest możliwością dzielenie się czymś czego nie posiadamy<kochaj siebie samego jak bliźniego> Wink

Amarant

a jednak ja mam na odwrót....
gdyby ktoś pokochał mnie,
ja pokochałabym siebie....
ta zależność
czyni mnie nieszczęśliwą...

bLINKER

hm .... gdyby tak każdy z takim samym uporem wmawiał sobie że jest w porządku z jakim powtarza sobie że jest do bani, świat byłby piękny .....

Amarant

byłby równie okropny, bo ludzie przecienialiby się....
jednak, heh...
nic nie świadczy o tym "w porządku"
a wszystko zdaje się świadczyć przeciw temu...

tabo

tabo_w_porzadku_koles

jym rabit

POŻEGNANIE !!!
Spłynęła łza po policzku,
Jak pocałunki żalu i lęku,
Że nie zatrzymam,
Twych oczu wdzięku…
Że nie zatrzymam,
Miłości, Kochania,
Bo nadszedł czas…pożegnania.