Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

amy84

W ZWIAZKU Z ZALOZENIEM PRZEZ AMY 5 TEMATOW O SOBIE, POZAMYKALEM POZOSTALE A POSTY PRZENIOSLEM TUTAJ
ZROBILO SIE TROCHE BALAGANU ALE NIE MOZNA WCIAZ ZAKLADAC NOWYCH TEMATOW

ADMIN

Jest piękna wiosna, bo ona zawsze taka jest. Jeszcze rok temu serce biło szybciej na sam widok zielonych drzew i tak aż do jesieni. Uwielbiałam zielone drzewa. Dziś dzień w dzień siedzę na tej samej ławce paląc fajkę i obserwuję jak zupełnie nagie drzewo zazielenia się i nie czuję nic. Zupełnie nic. Nie ma już tej euforii, którą czułam od dziecka jest mi zupełnie wszystko obojętne. Mówię sobie, że to przez tą chorobę, że jak się wyleczę wszystko wróci do poprzedniego stanu.

Miałeś być lekiem na całe zło a stałeś się tylko jego przyczyną!!! Krzyczę to każdego dnia…

Czuję się winna tego, co się stało. Najgorzej, że nic już nie można naprawić. Ta myśl do znudzenia nie dawała mi spać każdej nocy. Zaczęłam myśleć o śmierci by przerwać te niedające się wytrzymać cierpienie. Bałam się wieczorem kłaść do łóżka bałam się tych myśli i kilku godzin bez snu gdzie stawały się one nie do zniesienia gdyby myśli miały zęby nie miałabym nic w środku. Choć teraz też nic nie mam. Pustka powoli wypełnia wszystko a było we mnie tyle miłości. Teraz straciłam już w nią wiarę. Nie chcę pamiętać, że w ogóle istniałeś. Zabrałeś kartę z fundamentów mego życia i wszystko runęło w dół.

Nigdy już nie obudzę się w Twoich ramionach. Przecież Ty przytulając mnie nic nie czułeś!!!

Zniknąłeś z mego życia zniknij jeszcze z moich snów tylko Ty tak potrafisz!!!

Co czułam jak szłam pierwszy raz do lekarza? Szłam ulicą i paliłam fajkę zastanawiając się, co mu powiem. Traktowałam to jak swego rodzaju spowiedź z tego, co złe. Siedziałam na poczekalni z dziwnym uczuciem…idę do psychiatry mogłam być smutna mogłam płakać lub się śmiać wśród zupełnie obcych mi ludzi. Taki przywilej szaleńcy w końcu jestem chora. Nie mogą pomyśleć sobie nic złego są tacy jak ja. Chciałam by wyciągnął ze mnie wszystko. Nie potrafiłam o tym mówić. Stwierdził, że mam zbyt filozoficzne myśli i że od leków przejdzie. W końcu przestaną mnie dręczyć.

Pierwsze dni po lekach. Ulga śpię w nocy i jest mi wszystko jedno ból znika. Mimo wszystko chcę się zabić czuję, że to nie koniec walki a dopiero początek. Walka o życie marzenia odczucia. Nie zależy mi na nich. Chcę wziąć leki i zasnąć na zawsze. Wiem, że jak minie oszołomienie organizmu po lekach ból znów powróci!!!

I wrócił. Pieprzony ból zranionego serca. Ja obok Ciebie wciąż mocno kochająca a Ty nie czujesz już do mnie nic:(.

Przy drugiej wizycie wstyd mi było się przyznać do tego, że chciałam się zabić. Szłam mając łzy w oczach, tak bardzo chciałam się wypłakać, ale nie umiałam.

Gość

Czy to wszystko po prostu przez to że zostawił Cię chłopak?

FunikaNewYork

hmm
Zranione,zlamane serce.Pekniete na pol,dlugo sie goi.Sama wiem o tym doskonale. Po 1.5 rocznym zwiazku i zareczynach nagle ze mna zerwal...To byl cios prosto w serce.Minelo 15 mcy,zmienilam zupelnie zycie,swiat,otoczenie,myslalam,ze to wszystko zmieni,ale nie bo nadal nie potrafie nikogo pokochac,nikomu zaufac.Trzeba czasu..czasu i spokoju by uleczyc serce.
Mam nadzieje,ze wszystko bedzie dobrze,ze wyjdziesz z tego,ze znow zaczniesz sie usmiechac

solstice

to bardzo smutne amy co napisałaś... aż mi brak słów. na szczęście widać z ego tekstu że jeszcze potrafisz się złościć, gorzej gdybyś uznała że tak ma być , że nic cię to nie obchodzi. ale to przecież nie twoja wina, to on miał jakiś problem , nie umiał kochać. jest jeszcze dla ciebie sporo nadziei, czas goi rany podobno.

betoniarka

Amy! ja wiem ze to nie takie proste, ale najlepszym chyba lekarstwem na stara milosc jest nowa. postaraj sie zapomniec o tym kolesiu, moze tak mialo byc. minie troche czasu i bedzie latwiej. trudno mi sie wypowiadac w tej kwestii bo ja chyba nigdy prawdziwie nie kochalam, ale wierze ze spotkasz jeszcze Kogos kogo pokochasz z wzajemnoscia i bardzo Ci tego zycze! trzymaj sie cieplo!

stefan

jestem czytam ..... smutne .....

pozdrawiam zaak333

stefan

UWAGA

amy to juz 4 tamat twoj !!!

amy , piszesz o sobie w 4 !!! tematach prosze zdecydyj ktory zakonczyc, napisz mi a ja go zamkne, wybacz ale to wprowadza lekkie zamieszanie, im szybciej tym lepiej, postaram sie przeniesc posty do wybranego tematu.

.

stefan

UWAGA POZOSTAWIAM TYLKO TEN TEMAT PONIEWAZ MA NAJWIECEJ ODPOWIEDZI - POSTOW

RESZTE TWOICH TEMATOW: POZOSTALE 4 ZAMYKAM

PROSZE PISZ W JEDNYM SWOIM TEMACIE

5 TEMATOW O SOBIE WPROWADZA ZAMIESAZANIE I ZABIERA MIEJSCE , NIE TAK SIE PISZE NA FORUM SORKI ALE MOZE NIE WIEDZIALAS

stefan

ODNALEŹĆ SIEBIE

Wstałam dziś po dziesiątej zdarza się, że wstaję nawet koło 12. Dlaczego? Lubię spać to prawda. Jak śpię czuje się bezpiecznie wtulam się w moją przytulankę a uwielbiam się przytulać (Jak wstanę nie będę już miała do kogo). W śnie jest taki błogi ciepły stan. Tak sen to moja ucieczka przed rzeczywistością. Nienawidzę się budzić nie cierpię tego uczucia i strachu, kiedy myślę, CO DALEJ? Wstaję bez pomysłu na cokolwiek. Mam czasem chęci i energię wtedy sprzątam zajmuję się czymś żeby nie myśleć. Nie mówię o tym rodzinie. Chyba gdzieś w biegu tych dni zgubiłam siebie. Przestałam walczyć o swoje poddałam się sugestii innych. Wiesz, dlaczego? Z braku wiary w siebie! To największa głupota życia. Przestać działać! Tylko teraz już nie wiem, czego tak naprawdę chcę. Tylko jak się wydostać z tego martwego punktu? Głupia miłość tak jej potrzebowałam i na nią czekałam, że zapomniałam, że istnieje coś jeszcze. Potrzeba wielkiej miłości czy tylko tłumaczenie sobie, dlaczego stoję wciąż w martwym punkcie (a ona wciąż nie nadchodzi)? Nie wiem. W sumie, co może być ważniejszego od miłości? Chodzi mi w tym momencie po głowie tylko jedna myśl NIE ZAPOMINAJ O SOBIE I O TYM, CZEGO PRAGNIESZ! Mogę o tym pisać bez końca nic się nie zmienia!!! NIC!!! Potrzebuję czegoś, co je zmieni na lepsze, co pozwoli złapać oddech i zacząć w końcu oddychać i żyć.

Sex nie dał mi tego, czego szukałam. Czasem czuję, że muszę to robić tylko nie wiem, dlaczego. Zagłuszam wszystkie myśli poddaję się rozkoszy. Nigdy nie mam orgazmów.

Nic nie jest tak jak powinno. Wszystko jest zbyt normalne i przyziemne. Czuję się jak za jakimś murem. Jak by moje prawdziwe „JA” było schowane przed światłem dziennym i mną samą.

Myślę, że nie poznałam smaku prawdziwej miłości. Nie wierzę w nią. Od dłuższego czasu ciągle czegoś szukam poznaję coraz to nowe osoby, lecz wszystko z perspektywy czasu wydaje się takie puste i zupełnie bez znaczenia.

Czasem zdarza mi się tęsknić. Kiedy zamykam oczy widzę Warszawę kocham światła miasta byłam tam szczęśliwa. Tak noce pełne ciepła i bliskości, wspólne dni. A właściwie, co to jest szczęście (dla każdego, co innego znaczy) poczucie bliskości tego, że ktoś Cię kocha i jesteś dla niego najważniejsza? Ja już tego nie czuję. Mało, co czuję. Nie jest ani aż tak źle ani dobrze. W sumie nijak. Codzienna monotonia.

Nie odbieram telefonów. Często nie mam ochoty rozmawiać i słyszeć milczenia w słuchawce i przekonywać się jak bardzo się od siebie oddalamy. Lubię nawijać i lubię, kiedy mnie słuchasz. Ale odczuwam brak tego nawijania z Twojej strony. Może uczucie to nie wszystko? Brakuje tego czegoś. Nidy nie będziemy razem szczęśliwi.

AMY

.

stefan

czytam to jakbym czytala swoj pameitnik ktorys dzien z mojego zycia.Ja starcilam milosc-odebrano mi ja sila, i teraz nie potarfie kochac,zaufac,z kims byc.A chcialabym w koncu zabic te pustke w moim sercu.Kolejna sprawa jets to,ze starcilam ukochanego przyjaciela-mojego psa,zmarl 2.5 miesiaca po moim wylocie do USA i do dzisiaj sobie wypominam,ze to moja wina.Wstaje rano do pracy,klade sie spac wiedzac,ze jutro bedzie tak samo.teraz zmieniam to-zmieniam prace,miejsce zamieszkania, za kilka m-cy wracam do Europy na studia(Szkocja) i zaczynam od nowa.Moja depresja i zmeczenie siegaja zenitu,nawte rodzina w POlsce zauwazyla to przez telefon.Wiec jedynym wyjsciem sa zmiany..MOze tez dzieki temu znow naucze sie kochac?
Glowa do gory wierze w Ciebie

FUNIKA