Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[jagoda229]

Weszłam do pokoju "depresja" i poczułam że tam nie jestem sama,że są tam ludzie podobni do mnie,tylko ja nie potrafię uwolnic swoich emocji albo ich mie mam?nie pamiętam kiedy byłam wesoła,szczęśliwa albo zła.Pszepraszam byłam wściekła na brata jak odebrał sobie życie i bardzo smutna jak pobili mojego młodszego brata i zmarł w szpitalu ale to było 8 lat temu a teraz tak się czuje jakbyn była zawieszona w prużni.Wszystko co było gdzieś się zaciera nie mam żadnego celu przed sobą,żyję z dni na dzień.Rano biorę leki żeby funkcjonowac wieczorem żeby zasnąc.Glupie to moje życie.

[golka]

zadne zycie nie jest glupie.tylko jest ciezkie dla niektorych.twoje bardzo, zbyt duzo przeszlas.jesli bedziesz miala ochote popisac to zapraszam serdecznie

[jagoda229]

golka dzięki za miłe słowa.To moje życie to jedna wielka pomyłka po śmierci braci doszedł jeszcze rozwód po 20 latach małzeństwa i pół roku temu straciłam pracę powód:kryzys i całkiem straciłam ochotę do życia niemam już siły

[Malgorzata_]

witaj jagoda,

przykro mi, ze mialas tyle traumatycznych przezyc a teraz na dodatek stracilas prace...Jednak w zyciu sa rowniez lepsze momenty, badz cierpliwa...Moze znajdziesz na tyle sil, zeby poszukac nowej pracy?

Rozumiem, ze leczysz sie, czy masz rowniez psychoterapie?

Pozdrawiam i zapraszam do pokoju Depresja....moze tam sie spotkamy...

[golka]

pisz duzo,to ci ulzy no i my poznamy troche ciebie zapraszam tez do czytania postow innych i odpowiedzi na nie,zobaczysz jak to tu wszystko funkcjonuje
serdecznosci

[molka]

[molka]

witaj jagoda229
przepraszam za pusty post... skasowało się jakoś...
pisz... zawsze to jakaś ulga...
pozdrawiam

[DELFINEK]

Witam jagoda ...pisz jak najwiecej to pomoze ...widze ze przeszlas wiele w zyciu a jeszcze rozwod po tylu latach tez do przyjemnosci nie nalezy ...ale moze on nie byl tego wart ze tyle lat z nim zylas ...napisz cos wiecej o swoim zyciu....a z powodu straty braci skladam wyrazy wspolczucia ...jest nas tu duzo na forum i pomagamy sobie wzajemnie i choc nie znamy sie z widzenia to nawet zaprzyjazniamy sie z soba i pomagamy w trydnych chwilach ,martwimy sie o siebie bardziej niz w realu /sama tego doswiadczylam nie raz/pozdrawiam....

[jagoda229]

Dziekuje wam wszystkim za miłe słowa,to pocieszające że jest ktoś kto mi dobrze życzy.Małgorzato,tak chodzę do psychiatry,biorę leki a do psychologa przestałam bo ciężko mi z nimi rozmawiac,nie potrafiłam się przed nimi otworzyc więc to tylko była męczarnia dla mnie.Mam 44 lata i syna który ma 23 lata i swoje życie.Po utracie pracy wyjechałam z miejscowości w której się wychowałam i mieszkałam teraz mieszkam sama i żeby nie mój pies to bym wogóle nie wychodziła z domu.A wyjechałam dlatego bo wszystko mnie tam jeszcze bardziej przygnębiało.Muszę poszukac jakiejś pracy ale jeszcze nie mam na to siły.Jeszcze raz wam wszystkim dziękuje i pozdrawiam.

[golka]

widze ze zrobilas duzy krok naprzod.nie kazdego stac na to by postapil tak odwaznie jak ty.gratuluje ci z calego serca i trzymaj tak dalej!