Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[dru]

Witam wszystkich użytkowników tego forum.
Napisanie tutaj tego posta jest dla mnie bardzo duzym wysiłkiem. Do tej pory oszukiwałam przedewszystkim samą siebie że jest dobrze że to tylko takie cechy mojego charakteru a nie coś wewnątrz mnie. Jestem mężatką mam dwoje dzieci w wieku szkolnym. Źle zaczęło się dziać zaraz po urodzeniu pierwszego dziecka ale oczywiście nic z tym nie robiłam. Później depresja poporodowa po drugim dziecku z którą też nic nie robiłam. Doszło go tego że zaczynam być agresywna.... krzyczę na męża , na dzieci bez powodu. Poprostu czuję taki impuls i muszę odreagować. Mam coraz to czarniejsze mysli....np. że mąż będzie miał wypadek i co ja zrobię sama albo że któreś z moich dzieci ulega wypadkowi. Zawsze są to czarne mysli pełne niezbyt ładnych obrazów.
Mam manię kontrolowania wszystkiego i wszystkich którzy są w okół mnie. Wiem doskonale że jest to męczące dla nich ale ja nie potrafię przestać Kontroluję męża czy nie robi czegoś za moimi plecami chociaż tak naprawdę wiem że nie zrobi mi żadnej przykrości. Za to ja robię jemu. Potrafię zepsuć całkiem miły wieczór obrażająć się bez powodu i tylko szukam zaczepki. Jest we mnie jakaś nie do opisania agresja. Póki co nie uderzyłam jeszcze nikogo ale boję się że w końcu do tego dojdzie
Nie potrafię się smiać tak poprostu. Najchętniej siedziałabym w domu i nie wychodziła nigdzie. Zła jestem jak ktoś do mnie chce wpaść tak tylko pogadac. Wiem że nie są to zdrowe relacje ale nie potrafię się wyzbyć lęku przed obcymi ludźmi. Boję się tego że mnie nie zaakkceptują więc swoim zachowaniem od razu ich od siebie odpycham
Zaczynam się źle czuć sama ze sobą i nie wiem jak sobie poradzić. Wizyta u lekarza psychiatry zawsze mi się źle kojarzyła.....

[juliX]

poprostu zyjesz w zwyklym stresie

urodzilas dziecko i sie tego balas, bo naprawde ciezki obowiazek spada po urodzeniu i sie tego boisz
poprostu boisz sie ze twojej rodzinie moze sie cos stac
poprostu sprobuj sobie uswiadomic ze wszyscy sa dorosli i sami se moga poradzic, wyjedz gdzies z rodzina na wakacje, wyjdz czasami do znajomych, na miasto, na zakupy (ale nie takie zwykle, tylko np. do jakiejs galerii [czyli centrum handlowe])

a psychologa nie musisz sie bac bo nic ci nie zrobi, jesli mu sie zwierzysz to na pewno ci TROCHE ulzy, a on ci poradzi co z tym zrobic

[taka ja]

dru
sama czujesz ze zle jest i ze sama sobie nie poradzisz
tez sie balam wizyty u psychologa lub psychiatry
pierwsza jest najtrudniejsza
ale nie boli
pozdrawiam