Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[tao_tao]

może w porównaniu z innymi ten problem jest nieważny i mało znaczący ale muszę to jakoś z siebie wyrzucić. mam 19 lat i mam dziewczynę, o rok młodszego aniołka. kocham tę istotkę jak nikogo innego na ziemi. to w gruncie rzeczy dobry człowiek. ma swoje wady ale kto ich nie ma? problem w tym ze nie pasujemy do siebie charakterami. pod tym względem jesteśmy jak ogień i woda. ja jestem raczej zamknięty w sobie ona otwarta i towarzyska. jednak od 3 lat jesteśmy razem i jest mi z nią dobrze.
ostatnio przez przypadek wpadło mi w ręce zdjęcie na którym moja ukochana obściskiwała się z kimś innym. kiedy mam szczególnie stresową sytuację zaczynam się trząść i tak siedziałem i gapiłem się w to zdjęcie a ręce chodziły mi jak u rasowego alkoholika. bolało. żeby zabić ból moje łapy pokryłem kolejnymi bliznami. w końcu zebrałem się w siebie i do niej poszedłem. wtedy byłem już spokojny. emocje nie pomagają w takich rzeczach. rozmawiałem. widziała co to za zdjęcie. powiedziała że to była chwila, stało sie i że tego żałuje. płakała. bolało ją to wiedziałem ze załuje żałuje ze to się stało. a ja głupi. siadłem obok niej i zacząłem ją pocieszać, mówić ze nic się nie stało, ze wszystko jest dobrze, ze trochę bolało i trudno.
powiedzcie mi jedną rzecz. czy ja jestem normalny? czy to normalne ze człowiek który ufał dziewczynie, walnięty takim obuchem może puścić to w niepamięć? ja sam sobie się dziwiłem kiedy mówiłem ze ją nadal kocham i od tego jestem żeby stać przy niej i jej wybaczać czasem znieść trochę bólu.czy ja dobrze zrobiłem?
zastanawiałem się czy to chodziło o mnie? czy to miała być zemsta albo jakaś kara. proponowałem nawet zebyśmy na jakiś czas ze sobązewali żeby mogła ocenić czy lepiej jej jest beze mnie.szukałem w sobie winy ale jej nie znalazłem. kiedy jej to mówiłem jakaś część mnie wyła z bólu i gniewu ale ją uciszyłem. nie mogłem pozwolić żeby cierpiała. nastepnego dnia jakby nigdy nic normalnie z nią rozmawiałem, ba nawet dostała ode mnie kwiaty. zeby nie obwiniała się cały czas i żeby się nie męczyła. chciałem jej pokazać że jestem przy niej. ale tak nie może być. nie chce więcej takich sytuacji. co ja mam teraz zrobić? caly czas rzucam się w obie strony i tnę po łapach.znowu zacząłem palić. powiedzcie co o tym myślicie. może znajdę w tym jakies wyjście.

[stefan]

[~ania89]

Kochasz ją i na tym polega miłość. Sam musisz określić jej granice. Kochasz ją i to jest piękne.

Szczęścia życzę i pozdrawiam.

[Amarant]

z miłości robi się różne rzeczy....
i wybaczać jej wszystko możesz jeszcze przez długi czas, lecz Ciebie będzie to ranić....
jesteś spokojny, skryty, nerwowy, nie pokazujesz, co Cię boli, boisz się zostać samotnym....
tak znam to....
ale skoro miałeś to szczęście być z kimś tak długo, to może warto teraz zawalczyć...
powiedz, jej że ją kochasz
i powiedz, co Cię boli w jej zachowaniu.
bo póki będziesz te uczucia tłumił, ten związek nie będzie dobry....