Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[Rozczarowana]

Jestem ,a właściwie byłam żoną przez 25 lat chorego na depresję...
Jeszcze z Nim mieszkam,ale ten człowiek przez swoją osobowość zniszczył mnie,moją psychikę i dzieciom się też coś dostało wraz z psem.....teraz gdy mam 50 lat i stracone nadzieje na lepsze życie,On podleczony tryumfuje,gania za spódnicami i jest heppi...mnie traktuje (jak zwykle) jako mamusie do zwierzeń,pomocy w finansowych dołkach i jako worek do psychicznego znęcania się...jest wielkim manipulantem,kocha tylko siebie i dba o siebie...wszystko musi byc dla niego i pod niego.....jestem rozżalona,załamana i bez szans na lepsze jutro...dzieci wyjechały na studia,oczywiście daleko i prawie nie przyjezdzają....przykre jest takie życie i bardzo samotne...nie ma sensu...czuje sie jak zuzyta stara szmata!!!

[mariunio36]

Witaj

Kurcze to przykre bo trafilas na czlowieka samolubnego jak widac...i moze ta depresja to tak naprawde nie byla nia... wspolczuje ci mocno...przez takich wlasnie ludzi ten swiat jest brzydki i malo przyjemny...ale masz dzieci...one mysle kochaja cie i wierza w ciebie...i mysl o nich...a zycie...zycie mimo pozorow wciaz mozesz sobie ulozyc...
Pozdrawiam

[Dariusza]

Moja porada jest prosta: wybierzcie się do najbliższego centrum psychoterapii metodą Gestalt (mogę polecić w Krakowie), weźcie aktywny udział w terapii i... polecajcie innym to rozwiązanie!

[hahahaha]

proszę Was , na pomoc Psychiatra, wiecie co? Guzik on pomaga, naprawdę. Wiecie po co są szpitale? Dla ludzi aby sobie załatwili rentę lub większa emeryturę, po to jest szpital psychiatryczny. Wiem, bo byłam. Śmieszni jesteście jak myślicie, że kilka gier zespołowo społecznych uleczy chorego, albo zwierzanie się w grupie bądź dla psychologa. To nic nie daje mydlą tylko oczy chorym i robią z nich .................ów.

Taka prawda.

czy to tak ciężko zrozumieć, że życie się znudziło, że uświadamiasz sobie w końcu, że masz dosyć tej gry życia, tego udawania, usługiwania innym, wegetacji, i tu nie chodzi o jakąś trudną sytuację życiową. Ja np. jestem panienką bez dzieci i męża. Pracuję jako kasjer bankowy. Nie biją mnie, nie wyzywają, mam ukończone studia, jeżdżę po świecie, a mimo to marność nad marnościami.

Nie cieszy mnie to, nie mam na nic ochoty, i jak w takiej sytuacji ma pomóc mi psychiatra? Proszę was, to co oni się trudzili nade mną to ja sama o tym wiedziałam, że tak jest, trochę życia przeżyłam i książki też czytam. Puszczali nam śmieszne filmy, a potem kazali omawiać, wyłapywać wartości.

Większość tych ludzi jest cholernie inteligentna, a lekarze traktują Cię czasem jak niedorajdę życiowego, któremu trzeba pomóc i im się wydaje, że wiedzą lepiej.

Wiecie czego mi brakuje spokoju w pracy, zdrowej atmosfery, czułości, szczerości, miłości, akceptacji,

To są potrzeby naturalne tkwiące w każdym człowieku, a w dzisiejszych czasach tego brakuje, i powiedzcie mi jak może pomóc mi w tym lekarz, naprawi świat?

Takie gadanie uśmiechaj się, szukaj pozytywnych myśli, zajmij się czymś, spotkaj się z kimś. blablabla, takie porady to ja sama sobie zalecam i lekarz mi w tym nie potrzebny.

Mam dosyć, tego wyścigu szczurów, tego pośpiechu nie wiadomo za czym, tej rywalizacji, teraz stanowisko sprzątaczki to ustawione jest politycznie,

Ktoś napisze masz pracę to się ciesz, to od razu odpowiem, nie wyskakuj z takim tekstem bo nic o mnie nie wiesz a swoje porady to zatrzymaj dla siebie, bo na nic są mi potrzebne.

To byłoby na tyle, oczywiście będą komentarze naskakujące na mnie, ale to dobrze, bo to oznacza, że kogoś coś ruszyło, a to znaczy, że po części zgadza się ze mną, bądź ma z czymś problem, świadomy bądź podświadomy,

[grazyna_50]

pozdrawiamAbsolutnie nie masz racji,reszte przemilcze.Jestem wyleczona a juz na dwor nir wychodzilam,dokonali tego lekarze i co ty na to?

[Malgorzata_]

witaj...

czy masz jakies hobby, zainteresowania, bo nie mozna tylko zyc praca i tym co w domu...

niekoniecznie trzeba miec partnera, zeby byc szczesliwym...ale jak sie ma jakies przyjaznie, to trzeba je podtrzymywac, to normalne...
czy zadajesz sobie ten trud?

Psychiatra moze tylko pomoc przewartosciowac swoje zycie, tzn. odnalezc to co Cie cieszy, co ma dla Ciebie sens, wcale nie musisz brac udzialu w wyscigu szczurow, wystarczy, ze dobrze wykonujesz swoja prace...

Pozdrawiam i zapraszam do pokoju Depresja...tam mozna porozmawiac...

[niewidzialna]

Witam, przeczytałam poprzednie wypowiedzi i zrobiło mi się przykro, że tyle osób cierpi bez żadnej nadziei na lepsze jutro. Ja jestem już w dużej remisji, bardzo dużo zawdzięczam po prostu samej sobie. Dla mojej rodziny, męża, dzieci, wreszcie dla siebie samej, chcę wyjść z tej choroby raz na zawsze. Zdaję sobie też sprawę, że tkwiąc w niej i karmiąc się tylko beznadzieją sytuacji, zwyczajnie szkodzę osobom mi bliskim, a tego naprawdę nie chcę. Swoje przemyślenia i sposoby opisałam na blogu ( wiem, powiecie, że blogi są dla nastolatek ) Może komuś przydadzą się rady tam zawarte. Mnie też pomógł człowiek z innego forum, otworzył mi oczy i podał sposób, jak zrobić pierwszy krok do wolności. Jestem mu dozgonnie wdzięczna, choć znam tylko jego forumowe imię.
Będę tu oczywiście zaglądać, trudno mi jeszcze pogodzić się ze śmiercią mamy. Pozdrawiam serdecznie wszystkich uczestników i głowa do góry, to nasze emocje, nauczmy się więc nad nimi panować.

[ewa 67]

Fajnie , że się odezwałaś . Na pewno zajrzę na Twój blog . Ja sama cały czas pracuję nad sobą , chętnie dzielę się moimi spostrzeżeniami ale również bardzo cenne są dla mnie uwagi innych osób .
Pozdrawiam Cię .

[niewidzialna]

Dzięki ewa 67 Cieszę się,że się odezwałaś. Mam nadzieję, że wymienisz się ze mną swoimi spostrzeżeniami i będziemy często ze sobą "rozmawiać", bo brak mi bratniej duszy. Trzymaj się cieplutko.Pozdrawiam.

[ewa 67]

Witaj , obecnie jestem na urlopie . Mój rytm dnia jest wolniejszy , spokojniejszy . Gdy wrócę do domu na pewno przejrzę Twojego bloga .

Bardzo chętnie będę wymieniała się spostrzeżeniami . Jest mi to potrzebne a jednocześnie gdy ja będę mogła komuś coś pomóc czy podpowiedzieć będzie to dla mnie duża satysfakcja .
Pozdrawiam Cię serdecznie , życzę dobrego dnia .