Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[ViiT]

witam , jestem 27 letnim mezczyzna , niestety od jakiegos czasu, znowu mnie stany depresyjne zlapaly , tylko w tym momencie boje sie , ze sa brdzo powazne
Zaznaczam , ze jestem juz po hospitalizacji , 4 lata temu mialem probe samobojcza , przyjmujac duza dawke lekow psychotropowych , skonczylo sie na lezeniu nieprzytomnym w szpitalu przez pare dni , po czym zostalem skierowany na okres 2 tygodni do szpitala psychiatrycznego w Szopienicach ( wojewodztwo slaskie)
W tamtym okresie , nie bylem leczony farmakolgicznie , ale glownie caly czas sklaal sie z wielu terapi ( rozmowy etc ) , po 2 tygodniach ( nie pamietam dokladnie ) ale na wypisie mialem , zdiagnozowane osobowosc bierno agesywna w sposob pasywny , cos takiego
Na 4 lata jakos wszystko ucichlo , wyjechalem za granice ( Anglia ) gdzie obecnie , przebywam , i wlasnie
Wszystko mi wrocilo , od 2 tygodni nie moge sie na niczym skupic , caly czas jestem tylko skoncentrowany na tym jak to wszystko zakonczyc , oczywiscie probowalem roznych rzeczy zeby nie myslec , od czytania lekkich ksiazek , do sportow , muzyke , etc
Ale niestety to jest odemnie silniejsze i nie umiem sie uspokoic , 5 dzien juz prawie nic nie jem , marze tylko o tym zeby zasnac , bo , ale gdy spie mam na przemian , albo bardzo zle sny ktore od razu mnie zrywaja z lozka , i wtedy to sie nasila jeszcze bardziej , albo sny bardzo pozytywne , ktore notabene mnie nie ciesza a dobijaja jeszcze bardziej
Zastanawiam sie nad powrotem do kraju , ale boje sie jednej rzeczy , ze znowu sie zapedze w ten sam stan , a nie chce zeby na to patrzyla moj rodzina ....( rodzicow nie mam , umarli dawno temu ) wychowywala mnie babcia ktorz teraz ma 80 lat , i nie chce zeby na to znowu patrzyla , mam starsza siostre ktora , w kazdej sytuacji mi pomogala , i przechodzila przez to wszystko ze mna ....le teraz Ona ma rodzine , jest swiezo po uodzeniu drugiego dziecka , takze , Ona sie musi na tym koncentrowac teraz
Przez 3 lata mialem bardzol bliska znajomosc , z osoba mlodsza odemnie 3 lata
Pare razy mnie odwiedzila tutaj w anglii , ja bylem ......ale tez poniekad na wlasne zyczenie to odrzucilem , bo sie balem , balem powaznego zwiazku
No i jak bywa , Ona jakos to zsunela teraz na plan dalszy i sie na sobie skupila , i zdaje sobie sprawe , ze biadolenie do Niej juz mi nic nie pomoze ,

To z grubsza mniejwiecej wszystko tak wyglada , juz naprawde nie wiem co robic , i boje sie ze cos sie moze stac czego tak naprawde nie chce

dziekuje za wysluchanie mojego slowotoku ,,,,

pozdrawiam serdecznie Sebastian

[misia]

VIIT witaj...przeczytalam Twoja historie...a czy wczesniej po tamtej hospitalizacji i wyjechaniu za granice to kontynuowales nadal leczenie?

Wiesz,tak sobie mysle skoro tak teraz to wszystko wrocilo znow i czujesz sie bardzo zle to chyba najlepiej bedzie zglosic sie do lekarza,moze nawet tam w Anglii,bo sam mozesz sobie nie poradzic...pomysl o tym prosze...i pisz do nas...moze ktos jeszcze cos poradzi...pozdrawiam serdecznie...

[ViiT]

nie kontynuowalem , bo nprawde nie czulem , takiej potrzeby , nawet po drodze od tamtego czasu mialem , jakies przykre niespodzianki , ale zawsze z podniesionym czolem , ze tak powiem wychodzilem z tegol

[Malgorzata_]

witaj,

jesli czujesz, ze popadasz w stan depresyjny, to pora, zeby zglosic sie do lekarza...wazne, znalezc przyczyne tego stanu...

jesli jest bariere jezykowa, to poszukaj polonijnego lekarza, moze znajdzie sie polski lekarz psychiatra....

byc moze tesknisz za krajem....moze tam czujesz sie obco?

napisz prosze wiecej, czy jestes zadowolony z pracy i czy masz jakichs znajomych, jak spedzasz wolny czas...

pozdrawiam serdecznie...

[ViiT]

z bariera jezykowa problemu by nie bylo , tylko tutaj chodzi o cos innego , ze jak ja zaczne chodzic , to moze sie znowu stac co wtedy , ze leki mialem zmieniane , przestalem brac , sie nagromadzily i pozniej sie stalo co sie stalo ...
Prace w miare mam spokojna , bestesowa , pracuje w sklepie , i problemow natury z ludzmi , z szefostwem nie mialem ....
Czas wolny jak spedzam to jest temat rzeka, bo generalnie jestem osoba muzykujaca ( w polsce przed tym wypadkiem , studiowalem edukacje muzyczna ) , probowalem znowu to robic , ale glowa mi nie pozwala , bo kazdy dzwiek ktory wydobede z obojetnie czego , od razu sie zmienia we wspomnienia ...nawet wrocilem , do agresywnej jazdy na rolkach ....ale wszystko , to teraz sporadyczne mi sie wydaje
Nie imprezuje za duzo , czasami gdzies do knajply wyskocze ...kwestia tesknoty jest owszem ...ale nie czas mysle , bo w tym kraju jest osoba o ktorej wspomnialem ...i wiem jak to moze wygladac , a nie chce zeby moja rodzina drugi raz przechodzila przez to wszystko

[Malgorzata_]

jak juz zdecydujesz sie na leczenie to musisz byc konsekwentny, bo w przeciwnym razie nie przyniesie to zadnego efektu...nie wolno zmieniac dawek, odstawiac kiedy sie podoba itp....

depresje leczy sie farmakologicznie i psychoterapia....rownolegle....

psychoterapia duzo daje, bo na ogol wstydzimy sie rozmawiac o swoich problemach z naszymi bliskimi...przed kims obcym jest nam wszystko jedno...

Organizm musi miec czas, zeby przyzwyczaic sie do dzialania lekow, czasem sa to 2 lub 3 a nawet 4 tygodnie....trzeba byc cierpliwym...

w miare poprawy zdrowia lekarz redukuje dawki az do zera...

Pozdrawiam i zycze powrotu do zdrowia...

[ViiT]

no i stało sie to co , przewidywalem , poszedłem do pracy , po 2 godzinach zaczelo mnie tak jakby naookolo wszystko sciskc , sie wrecz dusilem , widzac ludzi , glosy mi sie zlewac zaczely w jedna calosc ....i wyszedlem po prostu .....
siedze w domu , piszac tego posta , bola mnie wszystkie miesnie, ale jestem tak zmeczony tym bolem , ze nie jestem w stanie lezec, a gdy chodze to mnie wszystko boli jeszcze bardziej ...
Mimowolnie , staram sie od tego wszystkiego w moich myslach przywoluje sie kazda chwila dobra , ktora mialem w przeszlosci tej dalekiej i tej bliskiej , tylko , ze mnie to coraz bardziej meczy

[misia]

VIIT...prosze Cie idz,udaj sie do lekarza...prosze...moze popros kogos nawet zeby z Toba poszedl...widzisz,ze zle sie dzieje z Toba...i nie chcesz zeby tak bylo...prosze Cie idz do lekarza...sam mozesz nie dac rady...a to nic zlego i zaden wstyd zeby przyznac sie ze ma sie problem...znajdz sile na tyle zeby udac sie po pomoc....trzymam kciuki....

[ViiT]

to nie jest kwestia wstydu , ja sie otwarcie przyznaje , ze mam problem , tylko rodzi sie pytanie czy ja tak naprawde chce

[misia]

VIIT...ale tak jak teraz sie czujesz to sam wiesz,ze nie jest tak jakbys chcial sie czuc...4 lata temu przeszedles hospitalizacje i zobacz sam...dales rade...mysle,ze i teraz dasz rade,ale poprostu lekarz potrzebny...pomoze...prosze Cie...sprobuj...trzymam kciuki...i pozdrawiam...