Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[golka]

dawno nie pisalam.jest gorzej niz bylo,zupelny marazm,a tak juz sie cieszylam ze to minelo... mam silne leki,zupelnie irracjonalne i takie namacalne takze.mam problemy ze spaniem ale w druga strone-spie calymi dniami i dzieki temu przezywam w snach nieciekawe koszmary.jestem zmeczona,psychicznie ale chyba bardziej fizycznie.niestety nie moge pozwolic sobie na urlop od zycia.no i znowu to co wkurza mnie najbardziej-zupelna obojetnosc na wszystko polaczona z silna agresja.ja naprawde chce ale to jest jak paraliz.moze leki juz nie dzialaja?ale do lekarza ide dopiero we wrzesniu.i ta ciagla niepewnosc-co to jest,dlaczego i co z tego sie urodzi.nienawidze takiego stanu,przeraza mnie bo znow zamykam sie w sobie i w mojej samotni.pewnie to minie ale znow czeka mnie zmiana lekow zmiana calego leczenia.a ja juz nie mam do tego cierpliwosci,to sie zdaza za czesto,stanowczo za czesto...

[golka]

jestem leniwa - to zawsze slyszalam od bliskich.moze to prawda,moze wcale nie mam depresji?dam przyklad,moze glupiutki ale dobrze odzwierciedla te moje stany "lenistwa".ma zapal od rana,postanawiam zrobic porzadek w szafie.wywalam wszystkie swetry na fotel,ukladamdwa,trzy i ... koniec. reszta lezy tygodniami,spadaja na podloge,ja je kopie pod stol.wkurzaja mnie,robie wszystko zeby ich nie widziec,przykrywam je czymkolwiek.no bo przeciez nie dam rady,ich jest tak duzo a mnie boli serce,kregoslup,glowa.a moze w ogole je wyrzuce bo na co mi one? a potem nagle skads przychodzi jakas energia i robie porzadki we wszystkich szafach,nie tylko w mojej. moze to faktycznie lenistwo tyle ze tego lenistwa kilka lat temu jeszcze nie bylo.to sie odnosi praktycznie do wszystkiego,do jedzenia,do mycia,nawet do czesania - bywa ze nie czesze sie przez kilka dni a mam dosc bujna czupryne ale wcale nie przeszkadza mi to wyjsc na dwor.moge isc do sklepu w podartych domowych spodniach i brudnej bluzce -zwisa mi to.ale znow - przychodza dni w ktorych potrafie godzinami zadbac o siebie,robic makijaz, robic sie na "bostwo".i tak bylo do niedawna,jacek cieszyl sie jak dziecko ze nareszcie cos sie zmienia na lepsze.ale nadszedl dzien w ktorym wszystko sie odkrecilo,to byla doslownie sekunda i mozg zaczal inaczej pracowac, stwierdzil - po co to wszystko?dla kogo?dla jacka?przeciez on mnie i tak kocha.dla siebie?eee,nie warto.ale gdzies w zakamarkach tego mojego zakichanego mozgu zapala sie czerwone swiatelko - dasz rade tylko sprobuj, naprawde warto,wez sie za siebie! ale to swiatelko jest bardzo slabe bo moze bateria jest wyczerpana?zauwazylam pewna zaleznosc - kiedy jest dobrze nie pisze na forum bo ... nie mam o czym! ale kiedy jest zle moge pisac godzinami.do lekarza ide we wrzesniu bo jest teraz na urlopie.a nie chce go zmieniac bo mnie juz zna od lat i jakos mu sie udaje choc nie zawsze.a inny zaczalby mnie leczyc po swojemu i ta cala kolomyja zaczelaby sie od nowa.nie chce tego,nie chce po raz kolejny spowiadac sie ze swojego zycia.na koniec zostawilam jeszcze jedna sprawe - wszoraj wieczorem gdy juz zasypialam chwycil mnie za gardlo tak przerazliwy lek ze bylam pewna ze sie udusze.mialam w glowie tylko jedna mysl - wyrwac sie i uciekac na oslep.wzielam tabletke na uspokojenie i zaczelam znow zasypiac - i sytucja sie powtorzyla.w sumie bylo tak piec razy.ja go dobrze pamietam,dopadal mnie jeszcze dlugo przed operacja.i paniczny strach - dlaczego teraz wrocil? czy z moja glowa znowu jest cos nie tak??? dzis juz nie czuje go tak bardzo choc czuje jeszcze jego lapska na swoim gardle.ale postanowilam ze dzis bede robic cokolwiek zeby tylko o nim nie myslec,niech ucieka ode mnie jak najdalej.ale czy sie uda? i co znowu bedzie sie dzialo w nocy???? boje sie....

[golka]

musze odejsc.nie wiem kiedy i gdzie ale musze.nie mam juz sil

[golka]

nie gniewajcie sie ale nie byliscie w stanie mi pomoc.bardzo wiele wam zawdzieczam ale rzeczywistosc w realu jest inna i po prostu mnie przerosla. nigdy nie dogadam sie z matka,zreszta juz nie chce.nie mam sil,po prostu nie mam sil.nie umiem juz walczyc o siebie o nic.nidynie bylo miejsca dla mnie na tej ziemi zawsze bylam dzieckiem niechcianym jeszcze przed urodzeniem.ale mam w sobie tyle godnosci ze nie dam soba pomiatac dziekuje i przepraszam

[Malgorzata_]

witaj...

to, ze nie potrafisz dogadac sie z matka to jeszcze nie jest tragedia...
wybacz jej raczej, ze jako matka nie umie dogadac sie z wlasna corka, moze kiedys zrozumie swoj blad...moze zrozumie i wtedy Cie przeprosi...

jest tu wielu zyczliwych Tobie ludzi...prosze nie rob glupstw....
gdybys byla blisko to przytulilabym Cie mocno i ucalowala....
prosze badz z nami....

pozdrawiam Cie cieplo....

[Malgorzata_]

Dla Ciebie...

[golka]

bede.jacek mnie kocha.naprawde kocha.i mam WAS. TO DUZO. ale matka przestala juz dla mnie istniec.przepraszam ze znow narozrabialam i was zdenerwowalam

[DELFINEK]

Golka ...wrzuc na luz ...nie panikuj ...o mamie juz pisac nie bede bo juz wszystko wiesz ....jest stara i juz tego nie zmienisz...wiem jak to boli i wkurza bo ma taka sama sytuacje ...ale one juz takie sa rania nas wlasne dzieci a potem zaluja ....moja teraz rozmawia z telewizorem i innymi osobami ktorych nie ma to miazdzyca zjada jej mozg i nie wie chwilami co robi a za godzine dzwoni do mnie i pyta co sluchac i dziekuje za obiad ktory ugotowalam a doslownie chwile potem dzwoni i mowi ze juz jutro jesc nie bedzie bo zle sie czuje i zeby nie gotowac a czlowieka szlak trawia ....golka zajmij sie soba ..wiesz to ta paskudna aura tak na nas wplywa ...ta pogoda nas wykancza ...a ty teraz moze za duzo myslisz o chorobie ...masz wiele klopotow myslisz o tym wyjezdzie jacka o klopotach z mama i zapala sie ta czerwona lampka obronna w naszym organizmie i nie mozemy wtedy dac sobie rady same z soba....wiesz ja od paru dni mam uczucie ze umieram robi mi sie slabo nogi zaczynaja robic sie slabe i rece jakies takie jak nie moje co wezma do reki to wydaje mi sie ze jest lekkie jaj piorka i zaczynam sie pocic i strach nieokreslony strach ze zaraz sie cos stanie ...ale wiesz my mamy swoj sposob tabletka jedna mala tabletka i po paru minutach no moze przesadzam po kilkunastu minutach zycie zacyna wracac ... Golka ...pogoda to pierwsze ...klopoty to drugie ....nieunormowana sytuacja w rodzinie to trzecie ...i uzaleznienie to czwarte i dlatego czujesz sie zle ...a dopiki pojdziesz do lekarza we wrzesniu ....wycisz sie troche ..odpocznij ...woiem ze nie masz kasy tak jak i ja zeby wyjechac a poza tym mama nie moze byc sama ....ale sprobujcie z jackiem troche pobyc razem z dala od swiata od innych ...idzcie sami na spacer ...nie po zakupy do sklepu tylko na spacer ...wescie sie za rece i pochodzcie bez celu ...zrobcie pare zdjec...posiedzcie na lawce byle gdzie ...zerwij pare kwiatow do wzonu....to odpreza i wtedy nie mysl o niczym ...ja tak robie jak juz jest mi bardzo zle i jak maz moze ze mna isc ...wychodzimy na dwie godziny i to nie daleko ..wiesz ze daleko nie wychodze ...ale wystarczy pare blokow dalej ...poczujesz sie lepiej ... a co do tego lenistwa ...to nie lenistwo ja tez wieczorem to mowie ze jutro to zrobie och czego ja nie zrobiw ...a rano wstaje nieprzytomna i polowe rzeczy nie wykonam...to nie lenistwo to taka nasza choroba...a wiec kochanie jutro jak jacek tylko bedzie mial chwile i nie bedzie padac bierz go za reke ....wlosy uczesane ..oko namalowane ...usmiech na twarzy i ruszaj odpoczac ....a klopoty zostaw w domu ....zamknij drzwi i .....pozdrawiam Golka i czskam na relacje ze spaceru ....a jak bedzie bardzo zle ...to 1 2 3 jestem w stanie alfa i na spacer ...pa ...

[golka]

DZIEKUJE WAM WSZYSTKIM
boze,macie przeze mnie tylko niepotrzebnie same klopoty.ja naprawde tego nie chce i nie wiem dlaczego to robie.pisze z wieloma z was na gg i otrzymuje tam duzo wsparcia od was tak jak i na forum.ale nie wiem,ja chyba jestem od was slabsza psychicznie.moze dlatego ze wy w wiekszosci macie dzieci i macie dla kogo walczyc.moze dlatego ze wam sie jeszcze chce.a moze dlatego ze macie wsparcie w kimkolwiek nawet w psychologu.psycholog chyba by mi sie przydal i sprobuje to jakos zalatwic bo nie nadaje sie do terapii grupowej. bylam na takiej juz pare razy i choc udalo mi sie otworzyc to zawsze pozostawalam w cieniu innych,nie potrafilam sie przebic.to oni mieli wieksze problemy i to nimi interesowali sie terapeuci chocby to byla sprawa klotni miedzy pracownikami.ja wiem ze to dla kogos byl duzy problem ale nikt nigdy nie zauwazal mojego.mam glupie szczescie ze w ogole mnie nie zauwazaja.to zabrzmi jak dowcip - mam 172 cm wzrostu i juz kilka razy stojac w kolejce ekspedientka ominela mnie.na moja uwage powiedziala-o przepraszam,nie zauwazylam pani.takich przypadkow bylo wiecej,nie tylko w sklepie.mowilam nawet o tym mojemu lekarzowi a on sie tylko usmiechnal. a moze mnie naprawde nie ma?

[molka]

Golka witaj!
Przecież do psychologa możesz chodzić też na indywidualne wizyty, może tak by Ci lepiej odpowiadało...? Spróbuj.
A wiesz...mnie też się zdarza,że mnie nie widzą... ale myślę,że lepiej czasem zostać nie zauważonym niż np zauważonym w sposób negatywny... co też mi się nie raz zdarza...więc już wolę tą pierwszą opcje...