Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[czarlibravo]

moje leki, problemy przeszkadzaja mi w zyciu

[Malgorzata_]

witaj czarlibravo,

mam pytanie, czy sie leczysz, bo jesli nie, to najwyzsza pora pojsc do psychologa lub psychiatry...

Pozdrawiam i mam nadzieje spotkac Cie w pokoju depresja.

[czarlibravo]

moje kłopoty ze soba dotyczą bezpośrednio mojego dzieciństwa
zmarnowane dzieciństwo
niepełna rodzina ,ojciec odszedł gdy mialem 6 lat,brak kontaktu z nim dosyć mocno odbił sie na mnie ,brak odpowiedniego wzorca .
później na miejsce ojca był ojczym który był alkoholikiem ,i często używał przemocy wobec matki i nas, mnie i mojego brata,
częściej nas lał niż przytulał ,owszem było kilka chwil dobrych ale to kropla w morzu.
ojczym uważał ze hobby to strata czasu ,więc nie pozwalał nam na rozwijanie swoich zainteresowań ,nie było wolno nam chodzić na klasowe zabawy,wycieczki.nawet na zakończeniu 8 klas nie byłem bo mi nie pozwolił
wpoił nam jedną rzecz że jesteśmy do niczego,nic niewarci,ze niczego nie osiągniemy w życiu.
chciałem isc do szkoły gastronomicznej też nie pozwolił bo wybrał dla mnie odpowiedniejszy zawód malarza bud.
gdy miałem 17 lat stanąłem w obronie matki,i to mu sie nie spodobało ,później juz było coraz gorzej gdy przychodził pijany wszczynał bójki zemną,.
któregoś razu pekłem ,i dałem mu po gębie i kazal mi sie wynosić z domu
mieszkałem gdzie sie dało troche tu troche tam az zaciągłem się do wojska chcialem być zawodowym ,niestety podczas badań kontrolnych w wojsku wyszło ze mam chory kręgoslup na tyle ze nie moge byc zawodowym,wojsko nie chciało odpowiedzialności więc zmieniono mi kategorie zdrowia i wyslano do cywila .wojsko było dla mnie czymś ważnym czulem się tam dobrze ,przynależność do grupy ,czułem ze nie jestem sam.i nagle wszystko sie zmieniło utracilem to wszystko ,wtedy uwierzyłem w to ze nie jestem nic wart ,
dzis boje sie kazdego nastepnego dnia ,ze ktoś mnie może oceniac ,jest tak wielki strach ze paraliżuje mnie nie moge oddychać
ojczym miał taki wpływ na mnie ze nawet dzis gdy już nie żyje od 7 lat ja nadal niemoge sie niczym zajmowac jako hobby ,bo zaraz mi sie wydaje ze źle robie ,ze jestem za stary ,ze to nieodpowiednie dla kogoś kto ma dzieci i żone ,ze jako ojciec i mąż powinno mnie tylko zajmować dbanie o rodzine i prace.źle mi z tym niemoge znaleść swojego miejsca

[czarlibravo]

Małgorzato bywam w depresji (pokoiku),byłem raz u psychologa ale nic niepomogł spisała tylko wywiad i tyle ,
kazała przyjść jak coś się będzie działo
jestem osoba niepełnosprawną choć z innego powodu dysfunkcji kregosłupa i stwierdzono u mnie coś takiego jak chwiejność wegetatywną cokolwiek to znaczy

[Malgorzata_]

witaj czarlibravo,

mam nadzieje, ze jestes szczesliwym malzonkiem i ojcem...Najlepiej jakbys zapomnial to co bylo zle, wybaczyl jesli potrafisz swojemu ojcu, tym bardziej, ze on juz nie zyje, i zyl tak jak potrafisz najlepiej, pelnia zycia...

Byc moze jest Ci potrzebna psychoterapia....

Chetnie z Toba porozmawiam, rowniez mialam tzw. trudne dziecinstwo...

Pozdrawiam Cie i milo mi bedzie Cie spotkac i porozmawiac...

[Beti2501]

zycze dobrego i brodatego Mikołaja i wiecej radosci