Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[wiecznyPI]

Bedac w technikum mialem kolege trzymalismy sie razem ja bylem dobry z przedmiotow scislych on z niemieckiego i angielskiego pomagalismy sobie wzajemnie, kiedy ja sie zalamywalem po stracie przyjaciela pomagal mi trzymac fason byl bardzo dobrym czlowiekiem dawal z siebie wszystko mimo tego, ze byl chory.
Swoja przygode z alkoholem zaczalem w technikum bylem przewodniczacym a pilem przed lekcjami i po lekcjach chodzilismy razem nad Wisle siadalismy pod mostem pilismy i spowiadalismy sobie bylem szczery mowilem o tym co mnie boli ale kolejny raz nie patrzylem dokladnie
nie widzialem tego co sie z nim dzieje nie widzialem....
Kiedy wchodzilismy do sklepu sprzedawca nie pytal co podac juz wiedzial i sam nie wiem kiedy przestalem chodzic do szkoly kumpel zostawal ja chodzilem pic potrafilem przyjsc tylko na fizyke i juz mnie nie bylo godzinami rozmyslalem .
Pewnego dnia przyszedlem do szkoly i wezwal mnie dyrektor odbylismy rozmowe, zadal mi pytanie czy mam problemy z żołądkiem odparlem, ze nie ale on wiedzial ze pije poczuł alkohol dlatego zapytal, chcial mnie usunac ale mialem spore osiagniecia w olimpiadach takze odpuscil.
Jedyna lekcja na ktorej pilem byla fizyka i teraz wiem ze nauczyciel wiedzial o tym chyba mnie lubil czesto zajmowalem jego miejsce mowil ze za kare lecz teraz wiem dlaczego, kolega, o ktorym wspominalem wczesniej popelnil samobojstwo kolejna osoba ktora zawiodlem kiedy do mnie dzwonil nie odbieralem teraz wiem, ze oczekiwal pomocy.
Bylem tak zaslepiony soba iz nie widzialem tego nie pomoglem, dzisiaj czekam .... jestem jak czarny anioł ciagne za soba cierpienie innych ludzi i zabija mnie to powoli mnie to zabija.
Moj ojciec umierajac poczekal aż wszyscy wyjda i zostaniemy sami poczym zasnal i powiem szczerze tylko na to czekam na taka smierc, czekam na nia każdej nocy i mam nadzieje, ze szybko nadejdzie.

[letna]

wiecznyPI
Nikt z nas nie odpowiada za cudze życie... To trudna prawda, dostępna nielicznym... Ale tak jest. Możemy tak niewiele, tyle, na ile nam własny czas, własne zrozumienie pozwala.. wiemy tak mało, wciąż się uczymy...
Odpowiadasz tylko za Siebie, za Własne życie i to, co z nim zrobisz... Nie obwiniaj się, tylko daj z Siebie to co najlepsze... to wystarczy.
Pozdrawiam.

[Adrian_DG]

Nie dziwię się Tobie bracie że się obwiniasz... Śmierć kogoś bliskiego to zawsze ciężkie przeżycie, szczególnie jeśli jest to osoba młoda. Letna ma rację że nikt z nas nie odpowiada za cudze życie, ale trzeba się uczyć na takich doświadczeniach. Jeśli znowu natrafisz na taką sytuację to już będziesz wiedział jak się zachować.
Mówisz że czekasz na śmierć, a nie lepiej czekać na okazję żeby komuś pomóc? Pomyśl ile jest takich osób jak Twój Przyjaciel które potrzebują pomocy. Zamiast czekać na śmierć, zrób użytek ze Swojego życia! A najlepszy użytek to niesienie pomocy bliźnim.

[przegrany]

...