Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[limonka]

juz sama nie wiem czy mam o tym mowic czy sama to przezyc w samotnosci. Wiem jedno ogarneła mnie niemoc ... znowu mnie zycie rzuciło na kolana ale tym razem nie mam juz siły a przede wszystkim pewnosci czy chce wstac i probowac od nowa....marzyłam, stawiałam przed soba cele, zakochiwałam sie i od ładnych paru lat tak naprawde wszystko jeszcze bardzo sie nie zaczeło a juz się konczyło. Ale wczesniej jakos zawsze znalazłam w sobie siłe albo cel dla ktorego warto było probowac. Teraz mam juz dosc.... wlasnie po 1,5 roku czekania na mozliwosc bycia z Kims dowiedziałam się ze takiej szansy miec nie bede ....kolejna porazka ale tym razem tak mnie to scieło ze czuje sie w tej chwili nikim patrze w lustro i widze kogos kogo nie lubie kogos przegranego...30 latek minelo a ja nie mam ani kasy ani nie robie kariery nie mam tez rodziny ...nic mi nie wyszlo .... teraz czuje sie samotna i ta samotnosc tak mi ciazy ze boje sie kazdego kolejnego dnia boje sie przyszlosci i tego ze przyjdzie dzien ze sobie z tym juz naprawde nie poradze i stwierdze dosc wystarczy .... mimo ze mam kochanych rodzicow, rodzenstwo ludzi ktorzy mi mowia ze mnie lubia to wsrod tylu osob czuje sie samotna, i caly czas sie zastanawiam co ze mna jest nie tak ze mimo ze mnie lubia nie potrafia ze mna byc, staram sie byc fair i co z tego jak to tylko odrwaca sie przeciwko mnie bo slysze ty jestes inteligentna i wyrozumiala wiec napewno zrozumiesz moja decyzje .... a mi wcale nie jest latwiej.... w tej chwili jest mi beznadziejnie... caly czas cos mnie sciska w klatce piersiowej, ze spaniem kiepsko, zycie stracilo sens ...zyje bo musze...... POMOCY

[golka]

witaj,ja tez naleze do tych osob ktore panicznie boja sie samotnosci.ale pomimo licznych porazek i zwatpien podswiadomosc podpowiadala mi zeby jeszcze probowac i walczyc.nie pisalas czy sie leczysz ale moze psychoterapia?na pewno by to pomoglo.ja mam depresje,ale w sprawach osobistych uparlam sie i dopielam celu.pozdrawiam serdecznie

[efka1106]

Ja sobie tlumacze, ze moje szczescie nie zalezy od bycia z kims - no ale niestety, przychodzi taki dzien, tydzien, miesiac, ze nie mam sil nawet wypowiedziec tego zdania, a co dopiero wedlug niego zyc. Wydaje mi sie, ze najbardziej bolace w tym wszystkim jest to, ze nie ma kogo kochac. Bo siebie jest zbyt trudno. Dla siebie zbyt ciezko zyc.