Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

soavita

wiem ze to banalne, w końcu ile nastolatków bądź ludzi dorosłych nie ma sił, każdy ma problemy i z nim sobie radzi... dlaczego tu pisze może dlatego ze już nie mam z kim rozmawiać, nie mam nikogo kto rozumie, większość sie użala,mówi "wszystko będzie dobrze" albo "dasz sobie rade, jak zawsze przecież" . wszyscy myślą że jestem taka silna, mądra i zaradna a ja tak na prawde czuje sie jak mała dziewczynka która sama nie umie sobie z niczym poradzić, z każdym dniem wszystko dlaczego żyłam, co było ważne przestaje mieć znaczenie. bo w końcu zostawię za sobą ojca alkoholika,który czasem nawet nie zauważa że jeszcze mieszkam z nim w jednym domu, mamę chorą która ma wiecznie do mnie o coś pretensje, przyjaciół którzy po płaczą na pogrzebie a potem prędzej czy później zapomną że istniał ktoś taki jak ja, chłopaka który mnie nie kocha... jedynie zal mi jest kota , moją księżniczkę bo kto sie nią później zaopiekuje tak jak ja? sama nie wiem czy naprawdę jest o co walczyć, męczyć się z maturą, chorobą i ojcem która ma mnie za nic, nie wiem czy to ma sens....

Malgorzata_

soavita witaj,

ogarnelo Cie zwatpienie...moze to stres przed matura? Mysle, ze czesciowo tak, zaczynasz watpic czy posiadlas wystarczajaca wiedze...
Trzeba sie po prostu sprezyc i dac z siebie wszystko, napewno sobie poradzisz...nie taki diabel straszny jak go maluja...

Jesli ojciec ma problem alkoholowy, moze udaloby sie namowic go na leczenie? Porozmawiaj o tym z mama...

Co do przyjaciol, to warto miec jedna a dobra przyjaciolke od serca, do ktorej mozna sie wyzalic i vice versa...ale trzeba sie otworzyc, zaufac, wtedy ta druga strona tez obdarzy nas zaufaniem...

Trzymam kciuki za Twoje egzaminy maturalne, to wazne, zeby je zdac a potem pomyslec co dalej, co chcesz robic w zyciu...

Pozdrawiam Cie cieplo i serdecznie a kotke poglaszcz ode mnie w ulubione miejsca...

molka

Witaj Soavita. Rozumiem jak to jest kiedy jest się samemu ze swoimi problemami, gdy nie mam nikogo kto choć spróbuje zrozumieć...Może to nie to samo, ale zawsze możesz napisać na forum i wyrzucić z siebie to co Cię martwi i dręczy. To tez czasem trochę pomaga. Życzę Ci żebyś spotkała osobę, która będzie Cię wspierać w trudnych chwilach.
Warto walczyć, nie poddawaj się. Trzymam kciuki i pozdrawiam.

soavita

dziękuje za odpowiedzi i słowa otuchy... te chwile takiej czarnej rozpaczy zawsze jakoś były ale szybko z nich wychodziłam i żyłam normalnie, nawet optymistycznie starałam się iść przez życie ale ostatnio jakoś chwile zwątpienia sie przeciągają. nie wiem dlaczego może po prostu za długo za dużo sie dzieje,
teraz staram się patrzeć w przyszłość , mimo tego że wiem że przyjdzie jeszcze nie jedna taka chwila.. nie wiem ale wydaje mi się że za bardzo kocham życie by z niego zrezygnować,

Małgorzato kicia została pogłaskana:)
molka masz rację,dziękuje za kciuki:)

Malgorzata_

soavita, pozdrawiam cieplo i trzymam kciuki, odezwij sie prosze jak znajdziesz chwile czasu....